Η πτώση του καθεστώτος Άσαντ έχει δημιουργήσει μια κατάσταση ρευστότητας στην πολιτική και στρατιωτική σκηνή της Συρίας. Δύο είναι οι κύριες σταθερές που προκύπτουν: πρώτον, η HTS κατέχει τον έλεγχο της χώρας μέχρι να σχηματιστούν άλλες στρατιωτικές και παραστρατιωτικές ομάδες, και δεύτερον, η Τουρκία είναι ο πιο ισχυρός ξένος παράγοντας στη Συρία σήμερα. Η επίσκεψη του Ιμπραήμ Καλίν, επικεφαλής των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, στη Δαμασκό, επιβεβαιώνει τη σημασία της Τουρκίας στα γεγονότα που εκτυλίσσονται.
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αναμφίβολα γνώριζε τις εξελίξεις και έχει επενδύσει σε πολλούς «παίκτες» προκειμένου να διαμορφωθεί η τρέχουσα κατάσταση. Η Τουρκία έχει διαχρονικά υποστηρίξει τον Εθνικό Στρατό της Συρίας, και η ταχύτητα με την οποία ο Καλίν βρέθηκε στη Δαμασκό υποδηλώνει καλές σχέσεις με την HTS.
Η Άγκυρα έχει αποκτήσει τον πρώτο λόγο στις διαπραγματεύσεις με τους παράγοντες που ελέγχουν τη Συρία και έχει τοποθετήσει δικό της άνθρωπο στη Δαμασκό μετά από 13 χρόνια διακοπής των διπλωματικών σχέσεων. Ωστόσο, το γεγονός ότι δεν έχει στείλει πρέσβη δείχνει ότι ο Ερντογάν δεν επιθυμεί να αναγνωρίσει τη HTS πριν από τις δυτικές δυνάμεις, παρά το γεγονός ότι αυτή είναι καταχωρημένη ως τρομοκρατική οργάνωση από την Τουρκία.
Ο Ερντογάν έχει επενδύσει σημαντικούς πόρους για να διασφαλίσει ότι η Τουρκία έχει το πάνω χέρι στην περιοχή. Από το 2004, η Τουρκία είχε προσπαθήσει να προσεγγίσει τη Συρία και τον Άσαντ, αλλά οι εξελίξεις του εμφυλίου πολέμου και η χρήση χημικών όπλων από τον Άσαντ προκάλεσαν ρήγματα στις σχέσεις τους. Η Τουρκία, από τότε, έχει περάσει σε επιθετική στάση, καταλαμβάνοντας εδάφη και πλήττοντας τις θέσεις των Κούρδων στην περιοχή.
Οι τουρκικές κινήσεις δείχνουν σαφείς προθέσεις. Ανεξάρτητα από την εξέλιξη των γεγονότων, η Τουρκία δεν θα υποχωρήσει, ενώ η εκπλήρωση του αιτήματος των Κούρδων για κρατική οντότητα φαίνεται δύσκολη. Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει δείξει αρνητική στάση απέναντι στους Κούρδους και επιθυμεί την αποχώρηση των Αμερικανών στρατιωτών από την περιοχή.
Με τη Ρωσία να φαίνεται ότι θυσιάζει τις βάσεις της στη Μεσόγειο, μόνο το Ισραήλ φαίνεται ικανό να σταθεί εμπόδιο στις επιδιώξεις της Άγκυρας.