Μια πολυτάραχη ζωή γεμάτη έπαινο και καταδίκη
Ο Alberto Fujimori, πρώην πρόεδρος του Περού από το 1990 έως το 2000, απεβίωσε σε ηλικία 86 ετών έπειτα από μακροχρόνια μάχη με τον καρκίνο. Ο Fujimori άφησε ένα σύνθετο αποτύπωμα, με πολλούς να τον επαινούν για τα επιτεύγματά του ενώ άλλοι τον καταδικάζουν για τις αυταρχικές του πρακτικές.
Ανάληψη της εξουσίας και οικονομικές μεταρρυθμίσεις
Αρχικά άγνωστος όταν ανέλαβε τα ηνία του Περού, ο Fujimori προώθησε νεοφιλελεύθερες οικονομικές μεταρρυθμίσεις, αντιμετωπίζοντας τον υπερπληθωρισμό και σταθεροποιώντας την οικονομία. Ωστόσο, επικρίθηκε ταυτόχρονα για την συγκέντρωση εξουσίας και την αυταρχική του διακυβέρνηση.
Ο πόλεμος εναντίον των ανταρτών και η σύλληψη του Guzman
Η προεδρία του Fujimori σημαδεύτηκε από τον πόλεμο εναντίον μαοϊστικών και ακροαριστερών οργανώσεων ανταρτών. Το 1992, κατάφερε ένα σημαντικό χτύπημα στη σύλληψη του ηγέτη της οργάνωσης Φωτεινό Μονοπάτι, Abimael Guzman, η οποία είχε απειλήσει να ανατρέψει την κυβέρνηση.
Αυταρχικές αποκλίσεις και πτώση
Παρά τις οικονομικές επιτυχίες, ο Fujimori αντιμετώπισε κατηγορίες για αυταρχισμό, όπως το κλείσιμο του Κογκρέσου το 1992 και η τροποποίηση του Συντάγματος κατά βούληση. Τα σκάνδαλα διαφθοράς και οι κατηγορίες για διατάξεις δολοφονιών σε τάγματα θανάτου στιγμάτισαν την προεδρία του.
Διαφυγή, σύλληψη και φυλάκιση
Το 2000, μετά την αποκάλυψη βίντεο που έδειχναν έναν στενό συνεργάτη του να δωροδοκεί πολιτικούς, ο Fujimori διέφυγε στην Ιαπωνία και παραιτήθηκε. Διεκδίκησε χωρίς επιτυχία έδρα στη Γερουσία της Ιαπωνίας και τελικά επέστρεψε στο Περού το 2005. Συνελήφθη, εκδόθηκε και καταδικάστηκε σε 25 χρόνια φυλάκισης για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου το 2009.
Κληρονομιά και θάνατος
Ο Fujimori ήταν μια αμφιλεγόμενη μορφή, με υποστηρικτές και επικριτές να διαφωνούν έντονα για την κληρονομιά του. Μερικοί επαίνεσαν τις οικονομικές του πολιτικές και τα επιτεύγματά του στην καταπολέμηση της ανταρσίας, ενώ άλλοι επικεντρώθηκαν στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στην αυταρχική του διακυβέρνηση. Ο θάνατός του σηματοδοτεί το τέλος ενός κεφαλαίου στην ιστορία του Περού, αλλά η συζήτηση για την κληρονομιά του πιθανότατα θα συνεχιστεί για πολλά χρόνια ακόμη.
