Το κοινοβούλιο του Ελ Σαλβαδόρ επικύρωσε χθες Τετάρτη αναθεώρηση του Συντάγματος που προώθησε ο Ναγίμπ Μπουκέλε, παρά τις έντονες αντιδράσεις από την αντιπολίτευση, που κατήγγειλε τη νέα “απόδειξη” της “συγκέντρωσης” της εξουσίας στα χέρια του προέδρου του κράτους της κεντρικής Αμερικής.
Συνολικά πενήντα επτά μέλη της σαλβαδοριανής εθνικής αντιπροσωπείας, εκ των οποίων 54 είναι μέλη του κόμματος των Νέων Ιδεών (Nuevas Ideas, NI), της προεδρικής πλειοψηφίας, από τα 60 που μετρά συνολικά το κοινοβούλιο, επικύρωσαν την αναθεώρηση αυτή, που είχε εγκριθεί σε πρώτη ανάγνωση από την προηγούμενη Βουλή, τον Απρίλιο του 2024.
Το Σύνταγμα που ίσχυε από το 1983 όριζε πως οποιαδήποτε αναθεώρηση του θεμελιώδους νόμου όφειλε να εγκρίνεται από “τους μισούς (βουλευτές) συν έναν” και κατόπιν να “επικυρώνεται” από τα δυο τρίτα του σώματος που θα αναδεικνυόταν από τις επόμενες εκλογές.
Πλέον όμως, οι αναθεωρήσεις του Συντάγματος μπορούν να προωθούνται εντός της θητείας μιας Βουλής με την έγκριση “των τριών τετάρτων των βουλευτών” – ή αλλιώς με 45 ψήφους.
Ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας των Νέων Ιδεών, ο Κριστιάν Γκεβάρα, επισήμανε από την πλευρά του πως ανάμεσα στους βασικούς σκοπούς της αναθεώρησης αυτής ήταν να “εξαλειφθεί” από το Σύνταγμα άρθρο που προέβλεπε δημόσια χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων.
“Όχι πια χρηματοδότηση πολιτικών κομμάτων με χρήμα του λαού”, πανηγύρισε μέσω X ο κ. Μπουκέλε, που επανεξελέγη θριαμβευτικά στην προεδρία τον Φεβρουάριο του 2024, εξασφαλίζοντας πάνω από το 80% των ψήφων – παρότι στη θεωρία του το απαγόρευε το προηγούμενο Σύνταγμα.
Μετά την έγκριση της αναθεώρησης του Συντάγματος του Σαλβαδόρ σε πρώτη ανάγνωση, τον Μάιο της περασμένης χρονιάς, η μη κυβερνητική οργάνωση Διεθνής Αμνηστία είχε εκφράσει την ανησυχία της για “τον αρνητικό αντίκτυπο που μπορεί να έχει ως προς τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων” καθώς μειώνει “σημαντικά τα περιθώρια διαλόγου” καθώς και τη “συμμετοχή των πολιτών στα κοινά”.
Πλέον, “ο πρόεδρος έχει ελεύθερα τα χέρια για να προωθήσει όλα τα μέτρα που θέλει χωρίς απολύτως καμιά αντιστάθμιση”, κανέναν μηχανισμό ελέγχου της εξουσίας του, παρατηρούσε την εποχή ο ανεξάρτητος πολιτικός αναλυτής Κάρλος Αραούχο, σύμφωνα με τον οποίο ο αρχηγός του κράτους αποκτά έτσι δυνατότητα “αναθεώρησης του Συντάγματος κατά βούληση, χωρίς ανάλυση, ούτε συζήτηση”.
