Περισσότεροι από 80 χρόνια έχουν περάσει από την Κατοχή της Ελλάδας από τους Γερμανούς και τους Ιταλούς, αλλά οι συζητήσεις γύρω από εκείνους που συνεργάστηκαν με τους κατακτητές, κερδίζοντας σε βάρος των συμπατριωτών τους, συνεχίζουν να είναι επίκαιρες. Στο βιβλίο του «Οι Δωσίλογοι», ο Μενέλαος Χαραλαμπίδης καταγράφει πολλές τέτοιες περιπτώσεις, αφιερώνοντας σχεδόν 50 σελίδες στην οικονομική συνεργασία Ελλήνων και κατακτητών.
Η οικονομική συνεργασία ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γερμανία είχε ξεκινήσει πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με την Ελλάδα να αποτελεί δευτερεύουσα κατάκτηση, εκτός από την Κρήτη. Από τη δεκαετία του 1930, οι δύο χώρες είχαν αναπτύξει στενές σχέσεις, με τη Γερμανία να εισάγει ελληνικά αγροτικά προϊόντα και να εξάγει βιομηχανικά αγαθά, κυρίως οπλικά συστήματα.
Κεντρικό πρόσωπο σε αυτή τη συνεργασία ήταν ο Πρόδρομος Μποδοσάκης Αθανασιάδης, ο οποίος κατείχε σχεδόν ολόκληρη την ελληνική πολεμική βιομηχανία. Αξιοσημείωτο είναι ότι η εταιρεία Krupp, βασικός προμηθευτής πολεμικού εξοπλισμού για τις γερμανικές δυνάμεις, είχε ισχυρές σχέσεις με την Ελλάδα από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σύμφωνα με στοιχεία του Βασίλειου Μανουσάκη, το 1938 το 38,5% των ελληνικών εξαγωγών προοριζόταν για τη Γερμανία. Μετά την κατοχή, πολλοί Έλληνες που συνεργάζονταν προπολεμικά με τη Γερμανία συνέχισαν τις εμπορικές τους σχέσεις με τους Ναζί. Η οικονομική συνεργασία αυτή εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη φύση της συνεργασίας αυτής, όπως αναφέρει ο Χαραλαμπίδης.
Η συντακτική πράξη του 1945 αναφέρει ότι όσοι εκμεταλλεύτηκαν την οικονομική συνεργασία με τον εχθρό και προκάλεσαν ζημίες στον ελληνικό λαό ή βοήθησαν την πολεμική προσπάθεια του εχθρού θα διώκονταν.
