Για τον Ντόναλντ Τραμπ, η σύγκρουση με την Κίνα σε εμπορικό και οικονομικό επίπεδο είναι μια επιδίωξη που προωθεί από το 2016. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ θεωρεί την οικονομία ως κεντρικό πυλώνα της πολιτικής του και από τη δεκαετία του ’80 έχει επισημάνει τη ραγδαία άνοδο της Κίνας ως απειλή για την αμερικανική κυριαρχία. Με μια ανανεωμένη θητεία στο Λευκό Οίκο και περιορισμένα σχέδια λόγω της πανδημίας, προχωρά σε έναν οικονομικό πόλεμο.
Οι δασμοί είναι ένα σαφές εργαλείο που οι ΗΠΑ αξιοποιούν για να ενισχύσουν τη θέση τους. Ο Τραμπ τους χρησιμοποιεί σε μια περίοδο που η αμερικανική οικονομία αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα. Ο αντίκτυπος αυτών των μέτρων μπορεί να συγκριθεί με τις παρενέργειες μιας σοβαρής επέμβασης, όπου ο πόνος είναι αναγκαίος. Ωστόσο, ο Τραμπ φαίνεται να αγνοεί τις συνέπειες που μπορεί να έχει η στρατηγική του.
Η προσέγγιση του Τραμπ φαίνεται να οδηγεί σε μια απομονωτική στροφή για τις ΗΠΑ. Οι κινήσεις του γκρεμίζουν πολιτικές που έχουν καθιερωθεί τα τελευταία 80 χρόνια, δείχνοντας μια βίαιη αλλαγή κατεύθυνσης. Ο Τραμπ ισχυρίζεται ότι η χώρα του κινδυνεύει από τους υφάλους της Κίνας, που μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές στην οικονομία.
Η Κίνα αναγνωρίζεται ως η μεγαλύτερη απειλή για την αμερικανική οικονομία, και αν δεν προσέξει, μπορεί να αναδειχθεί ως νέα παγκόσμια υπερδύναμη. Ωστόσο, οι τακτικές του Τραμπ ενδέχεται να ενδυναμώσουν τους αντιπάλους του. Η στάση του στον πόλεμο της Ουκρανίας και η προσέγγιση του με τη Μόσχα δείχνουν πως οι κινήσεις του μπορεί να συνενώσουν δυνάμεις που μέχρι πρότινος ήταν απέναντι.
Οι δασμοί, αν και θα πλήξουν την κινεζική οικονομία, δείχνουν ότι η Κίνα είναι πρόθυμη να πληρώσει το κόστος. Η κινεζική κυβέρνηση φαίνεται να χρησιμοποιεί αυτή την κατάσταση για να ενισχύσει τη θέση της εσωτερικά. Με την μέση σύνταξη να είναι μόλις 17 δολάρια το μήνα, η Κίνα αντιμετωπίζει περισσότερες προκλήσεις στο εσωτερικό της παρά από τις ΗΠΑ. Ο εμπορικός πόλεμος είναι ένα ιδανικό άλλοθι για την κινεζική κυβέρνηση.
