Τα χώματα της Αττικής είναι θαυματουργά και παράγουν πολλά αγροτικά καλούδια. Ένα από αυτά είναι τα σύκα που παράγονται μαζικά στην περιοχή του Μαρκόπουλου. Είναι αυτά που όχι τυχαία ονομάζονται “βασιλικά”. Μεγάλα, ζουμερά, νόστιμα και αρωματικά θεωρούνται κορυφαία και πολλοί παράγωγοί τα συσκευάζουν και τα εξάγουν στο εξωτερικό. Αλλά πόσοι από εμάς το γνωρίζουν; Συναντήσαμε στον δικό του συκεώνα τον κ. Γιάννη Μαγγανά, γραμματέα του Αγροτικού Συνεταιρισμού Μαρκόπουλου.
“Η γη δεν μένει ανεκμετάλλευτη. Ο κόσμος δουλεύει με αυτό” μας λέει ο συκοπαραγωγός εξηγώντας μας πηγαίνοντας στα χωράφια του πόσο πλούσια είναι η Αττική γή. “Βλέπετε τα αμπέλια, αυτά εδώ είναι φιστίκια. Δεξιά και αριστερά μας είναι φιστίκια και συκιές. Συκαιώνας, ελαιώνας, συκιές από εκεί, φιστίκια από την άλλη πλευρά. Πάρα πολλοί μου έχουν πει ότι δεν γνωρίζανε καν ότι η Αττική, η Ανατολική Αττική είχε αγρότες. Εντάξει, καλό είναι να το μάθουν και να προσπαθήσουν να μας καταλάβουν και να μας βοηθήσουν όσο γίνεται περισσότερο”.
Ο Γιάννης Μαγγανάς ως συκοπαραγωγός φροντίζει τα κτήματα του σχεδόν καθημερινά. Σιγά σιγά τα δέντρα του ανθίζουν και παρόλο που η συκιά δεν έχει εχθρούς και δεν έχει ανάγκη ούτε από φυτοφάρμακα, η περιποίηση είναι αναγκαία.
Ο συκοπαραγωγός έχει δικό του συσκευαστήριο και εξάγει σχεδόν ολόκληρη την παραγωγή του στο Καναδά. 60-100 τόνους. Εξαρτάται από την παραγωγή. Τα σύκα του φεύγουν αεροπορικώς, το Ελευθέριος Βενιζέλος είναι κοντά και οι Καναδοί όπως μας λέει τρώνε σύκα πιο γρήγορα από τους Έλληνες.
Ωστόσο για αυτόν μεγάλο εμπόδιο είναι η έλλειψη εργατών γης. Κάτι που αυξάνει το κόστος παραγωγής κάνοντας πιο ανταγωνιστικές τις εξαγωγές όπως μας λέει της Τουρκίας. Η γειτονική χώρα παράγει και εξάγει το ίδιο προϊόν.
“Βασικά υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα, είναι το θέμα του εργατικού δυναμικού. Δεν υπάρχουν εργάτες γης, δεν μερίμνησε κανένας να μας βοηθήσει καθόλου σε αυτό το θέμα, πληρώνουμε να το πούμε ειλικρινά, μαύρα μεροκάματα, τα οποία κι εμείς δεν ξέρουμε στο τέλος από πού θα τα βγάλουμε και τι θα γίνει” αναφέρει ο ιδιος.
Η περιοχή ήταν παλαιότερα πλούσια σε παραγωγή πολλών προϊόντων. Σταφύλια, κρασί, λάδι, ελιές. Σήμερα η κατάσταση άλλαξε και οι νέοι της Αττικής δεν βλέπουν μέλλον στα χωράφια της.
“Δεν είναι καθόλου καλή η προοπτική, δεν είναι καθόλου καλή η προοπτική γιατί είμαστε κάποιοι οι οποίοι ασχολούμαστε και από το μεράκι μας, ασχολούμαστε έτσι επειδή μας αρέσει περισσότερο. Δεν νομίζω ότι ένας νέος αν ξεκινήσει να κάνει αυτή τη δουλειά θα μπορέσει να τα ανταπεξέλθει”, μας λέει ο γραμματέας του Αγροτικού Συνεταιρισμού Μαρκόπουλου.
Οι Μαρκοπουλιώτες όπως ο Μαγγανάς είναι περήφανοι για τα μαύρα και βασιλικά σύκα που παράγουν. Περηφανεύονται ότι ήταν το εκλεκτό έδεσμα στην αρχαιότητα τόσο πολύ ώστε ο ίδιος ο Ξέρξης τα είχε βάλει στο μάτι και στόχο να κατακτήσει την Αττική για να τα πάρει. Ο Μαγγανάς μας εξηγεί από πού προέρχεται ο όρος Συκοφάντης.
“Συκοφάντης ονομαζόντουσαν οι άνθρωποι οι οποίοι είχαν βάλει να ελέγχουν και να φυλάνε τα σύκα. Για ποιο λόγο; Για να μην κόψουν κλαδιά από σύκα ή να μην πάρουν μοσχεύματα για να τα φυτέψουν εκτός Αττικής και φύγει από εδώ αυτό το προϊόν το οποίο το θεωρούσαν και είναι βέβαια ό,τι επίσης ότι πιο ποιοτικό υπάρχει” καταλήγει και κάνει έκκληση στην Πολιτεία να το στηρίξει.
