Στο παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας, η ιστορία καταλήγει με την εξόντωση του Κακού Λύκου. Ωστόσο, στην πραγματική ζωή, ο λύκος στην Πάρνηθα αντιμετωπίζει νομικές περιπέτειες και κινδυνεύει να συλληφθεί. Ερωτήματα προκύπτουν για το αν ο λύκος είναι πράγματι ο κακός της υπόθεσης και αν η «σύλληψή» του θα οδηγήσει σε ευτυχισμένες καταλήξεις για όλους.
Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι η απομάκρυνση των λύκων από την Πάρνηθα μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες. Αν μεταφερθούν σε άλλες περιοχές, όπως η βόρεια Ελλάδα, θα αντιμετωπίσουν επιθέσεις από τις τοπικές αγέλες, θεωρούμενοι εισβολείς. Χωρίς τους λύκους, οι πληθυσμοί των αγριογούρουνων και των ελαφιών θα εκτοξευθούν, προκαλώντας αστάθεια στο οικοσύστημα, καθώς τα αγριογούρουνα θα καταλαμβάνουν κατοικημένες περιοχές και θα επιτίθενται σε ανθρώπους.
Ο Σπύρος Ψαρούδας από την οργάνωση «Καλλιστώ» επισημαίνει τη σημασία του λύκου ως κορυφαίου θηρευτή που ελέγχει τους πληθυσμούς φυτοφάγων ζώων. Η απουσία του θα μπορούσε να οδηγήσει σε σοβαρές ζημιές στο οικοσύστημα, όπως έχει ήδη παρατηρηθεί στην Πάρνηθα, όπου η αύξηση του πληθυσμού λύκου έχει συμβάλει στην αναγέννηση του δάσους.
Η περίπτωση του Γελοουστόουν στις ΗΠΑ προσφέρει ένα σημαντικό παράδειγμα. Το 1995, η επανεισαγωγή 31 γκρίζων λύκων είχε δραματική επίδραση στην περιοχή. Πριν από την επανεισαγωγή, ο πληθυσμός των ελαφιών είχε αυξηθεί ραγδαία, προκαλώντας σοβαρές αλλαγές στο τοπίο και στη βλάστηση. Με την επιστροφή των λύκων, τα ελάφια άρχισαν να αποφεύγουν περιοχές όπου ήταν εύκολη λεία, επιτρέποντας στη βλάστηση να αναπτυχθεί, γεγονός που προσέφερε καταφύγιο σε άλλα είδη ζώων.
Η αλλαγή που επήλθε στο οικοσύστημα του Γελοουστόουν δεν περιορίστηκε μόνο στη βλάστηση. Η επιστροφή αρπακτικών πουλιών και η αύξηση του πληθυσμού των καστόρων είχαν θετικές συνέπειες για την περιοχή, βελτιώνοντας τη γεωγραφία και την ποικιλία των ειδών.
