Η στρατιωτική επιχείρηση του Ισραήλ κατά του Ιράν, που στοχεύει στο πυρηνικό και βαλλιστικό πρόγραμμα της χώρας, αντιμετωπίζει σοβαρούς κινδύνους στρατηγικής αποτυχίας, ακόμη και αν ο Μπενιαμίν Νετανιάχου καταφέρει να εμπλέξει τις Ηνωμένες Πολιτείες στη σύγκρουση, όπως προειδοποιούν διπλωμάτες και στρατιωτικοί αναλυτές.
Παρά τις τακτικές επιτυχίες, οι οποίες περιλαμβάνουν στοχευμένες επιθέσεις σε ιρανικές εγκαταστάσεις, η στρατηγική επιδίωξη για την εξουδετέρωση του πυρηνικού προγράμματος ή την αλλαγή καθεστώτος στην Τεχεράνη φαίνεται ανέφικτη. Ειδικοί εκφράζουν αμφιβολίες σχετικά με την αποτελεσματικότητα των βαρέως διατρητικών βόμβων GBU-57, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν κατά του υπόγειου πυρηνικού εργοστασίου Fordow.
Ο καθηγητής Toby Dodge από το London School of Economics υπογραμμίζει ότι το ιρανικό καθεστώς είναι πιο σταθερό από όσο συχνά υποστηρίζεται και ότι η τεχνολογική του πρόοδος δεν μπορεί να καταστραφεί απλώς με μια βόμβα. Η επιλογή του Ισραήλ να προκαλέσει άμεση σύγκρουση για να εμπλέξει τον πρόεδρο Τραμπ, ο οποίος παραμένει επιφυλακτικός, θεωρείται από πολλούς ως επικίνδυνος τυχοδιωκτισμός.
Αν και η χρήση των GBU-57 θα μπορούσε να κριθεί απαραίτητη, η διείσδυση στο βάθος που απαιτείται για να πλήξει το Fordow δεν είναι εγγυημένη. Οι πρώην Αμερικανοί αξιωματούχοι Daniel Kurtzer και Steven Simon προειδοποιούν ότι η εμπλοκή των ΗΠΑ θα μπορούσε να τις εκθέσει σε επιθέσεις από την Τεχεράνη, με τον κίνδυνο να προκληθούν απώλειες αμάχων και κλιμάκωση της σύγκρουσης.
Η συζήτηση για ενδεχόμενη στοχευμένη επίθεση κατά του ανώτατου ηγέτη Αγιατολάχ Χαμενεΐ έχει προκαλέσει ανησυχίες στην περιοχή, με τον σιίτη ηγέτη του Ιράκ, Αγιατολάχ Σιστάνι, να προχωρά σε σπάνια δημόσια προειδοποίηση. Ο καθηγητής Andreas Krieg από το King’s College London τονίζει ότι η αεροπορική ισχύς δεν αρκεί για την επίτευξη πολιτικών στόχων και ότι η αποδυνάμωση του ιρανικού δικτύου απαιτεί περισσότερα από στρατιωτικά χτυπήματα.
Επιπλέον, το Ισραήλ φαίνεται να αντιμετωπίζει προβλήματα επάρκειας αναλωσίμων και κόπωσης πληρωμάτων, γεγονός που δυσχεραίνει τη δυνατότητα διατήρησης υψηλού ρυθμού επιθέσεων. Μια ενδεχόμενη μείωση τους θα μπορούσε να προσφέρει στην Τεχεράνη την ευκαιρία να προβάλλει την ανθεκτικότητά της.
Σύμφωνα με αναλυτές, το πιο ρεαλιστικό σενάριο θα ήταν η αναβίωση μιας διπλωματικής διαδικασίας, όπως αυτή του Κοσόβου το 1999, με επαφές ήδη σε εξέλιξη στη Γενεύη. Ο Τραμπ αναγνωρίζει την ανάγκη για διπλωματία και δηλώνει ότι υπάρχει χρόνος για διαπραγματεύσεις.
Ακόμα και εάν επιτευχθεί συμφωνία, θα αποκαλύψει τα όρια της ισραηλινής στρατιωτικής ισχύος και θα μπορούσε να ενισχύσει ένα καθεστώς στην Τεχεράνη με ακόμη πιο εχθρική στάση απέναντι στο Ισραήλ. Ο καθηγητής Dodge τονίζει ότι αν ο Χαμενεΐ δείξει ψυχραιμία και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν εμπλακούν, τότε το Ισραήλ θα έχει βάλει το δάχτυλό του σε μια φωλιά σφηκών.
