Η κατάπαυση πυρός ανάμεσα σε Ισραήλ και Ιράν τηρείται με ασφάλεια, και η στρατηγική των ΗΠΑ απέναντι στην Τεχεράνη έχει εισέλθει σε μια νέα φάση, όπου στρατιωτικές δράσεις και διπλωματικές πρωτοβουλίες συνυπάρχουν.
Η αεροπορική επιχείρηση «Midnight Hammer» που διεξήχθη από τις ΗΠΑ στις 22 Ιουνίου, αποτέλεσε την κορύφωση μιας μακροχρόνιας προετοιμασίας για την καταστροφή των ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων, με στόχο να αποτραπεί η ανάπτυξη πυρηνικών όπλων από την Τεχεράνη. Παρά την επιτυχία αυτή, οι διαπραγματεύσεις για το μέλλον της πυρηνικής ενέργειας στο Ιράν συνεχίζονται, με τη διπλωματία να διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο.
Το Πεντάγωνο, αν και απέφυγε να απαντήσει σε κρίσιμα ερωτήματα σχετικά με την τύχη των ιρανικών πυρηνικών αποθεμάτων μετά τις επιθέσεις, ανακοίνωσε την επίτευξη του στρατηγικού στόχου καταστροφής σημαντικών εγκαταστάσεων εμπλουτισμού ουρανίου, όπως το Φορντό και το Νατάνζ.
Η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε χρησιμοποιώντας υπερσύγχρονες βόμβες GBU-57A/B Massive Ordnance Penetrator, σχεδιασμένες να διεισδύουν σε βαριά θωρακισμένες εγκαταστάσεις. Ο στρατηγός Νταν Κέιν, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου με τον υπουργό Άμυνας, Πιτ Χέγκσεθ, δήλωσε ότι η αποστολή αυτή είναι αποτέλεσμα μιας 15χρονης στρατηγικής που ξεκίνησε το 2009.
Αν και η επιχείρηση θεωρήθηκε στρατηγικά επιτυχημένη, υπάρχουν αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα της, καθώς η πραγματική κατάσταση παραμένει αβέβαιη. Πληροφορίες από μυστικές υπηρεσίες υποδεικνύουν ότι το Ιράν μπορεί να είχε απομακρύνει το εμπλουτισμένο ουράνιο από τις εγκαταστάσεις του πριν από την επίθεση, σύμφωνα με δημοσιεύματα.
Στο διπλωματικό μέτωπο, οι ΗΠΑ και το Ιράν φαίνεται να βρίσκονται σε έναν ευαίσθητο διάλογο πίσω από κλειστές πόρτες. Προτάσεις που έχουν πέσει στο τραπέζι περιλαμβάνουν επενδύσεις σε πυρηνική ενέργεια για ειρηνικούς σκοπούς, αφαίρεση κάποιων κυρώσεων και εναλλακτικές για το εμπλουτισμένο ουράνιο.
Η αμερικανική κυβέρνηση επιδιώκει μια συμφωνία που θα διασφαλίσει ότι το Ιράν δεν θα αποκτήσει πυρηνικά όπλα, επιτρέποντάς του ταυτόχρονα να χρησιμοποιεί την πυρηνική ενέργεια για ειρηνικούς σκοπούς. Ωστόσο, οι συνομιλίες συνεχίζουν να είναι αβέβαιες, καθώς το Ιράν διατηρεί τις απαιτήσεις του για πλήρη έλεγχο του εμπλουτισμένου ουρανίου.
Η στρατηγική συνδυασμού στρατιωτικών επιθέσεων και διπλωματικών πιέσεων προσφέρει στις ΗΠΑ μια μοναδική θέση διαπραγμάτευσης, αλλά η τελική έκβαση εξαρτάται από την ευελιξία του Ιράν να αποδεχθεί τις προτάσεις χωρίς να παραβιάσει τα θεμελιώδη συμφέροντά του.
