Ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, δέκα χρόνια μετά το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, επανέφερε τη συζήτηση γύρω από τα πρακτικά της συγκέντρωσης των πολιτικών αρχηγών την επομένη του «Όχι». Ζήτησε την δημοσιοποίησή τους, τονίζοντας τη σημασία των γεγονότων που διαδραματίστηκαν πίσω από τις κλειστές πόρτες.
Πολλοί από τους συμμετέχοντες εκείνης της περιόδου, όπως ο Φρανσουά Ολάντ και η Ανγκελα Μέρκελ, έχουν ήδη μοιραστεί τις απόψεις τους για εκείνο το κρίσιμο οκτάμηνο. Ωστόσο, η Ιστορία συνεχίζει να γράφεται, καθώς η Προεδρία της Δημοκρατίας αρνήθηκε να δημοσιοποιήσει τα πρακτικά, επικαλούμενη την ανάγκη διατήρησης του απορρήτου.
Η απόφαση για το δημοψήφισμα προήλθε σε μια στιγμή κρίσης, όταν οι διαπραγματεύσεις με τους δανειστές είχαν φτάσει σε αδιέξοδο. Στη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 26 Ιουνίου 2015, η απογοητευτική δήλωση του Ντόναλντ Τουσκ ότι «το παιχνίδι τέλειωσε» προκάλεσε την αντίδραση του Τσίπρα, που δήλωσε ότι «η Ελλάδα δεν είναι παιχνίδι». Αυτή η απογοητευτική κατάσταση οδήγησε στην απόφαση να προχωρήσει σε δημοψήφισμα, με την κυβέρνηση να προτείνει την απόρριψη της πρότασης των Ευρωπαίων.
Παρά τις προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί, οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι το αποτέλεσμα θα ήταν αμφίρροπο, με κάποιες να προδικάζουν το «Ναι» ως πλειοψηφία. Ωστόσο, οι προβλέψεις αυτές διαψεύστηκαν, όπως συνέβη και στις εκλογές που ακολούθησαν. Ο Γιάνης Βαρουφάκης, που είχε απομακρυνθεί από τη διαπραγμάτευση, επηρεάστηκε από την εξέλιξη αυτή και αποσύρθηκε από την πολιτική σκηνή.
Καθώς οι ώρες περνούσαν, η Ευρώπη παρακολουθούσε με ανησυχία την κατάσταση στην Ελλάδα. Ο Τσίπρας, ερμηνεύοντας το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, δήλωσε ότι ο ελληνικός λαός δεν απάντησε στο ερώτημα της παραμονής ή μη στο ευρώ, αλλά ότι η χώρα θα προσέλθει και πάλι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αυτό το βήμα, αν και σημαντικό, άφηνε αναπάντητα ερωτήματα σχετικά με την εξέλιξη της κρίσης.
