Το δημοψήφισμα του 2015 και οι συνέπειές του: Δέκα χρόνια αργότερα

Ο Αλέξης Τσίπρας επανήλθε στο προσκήνιο ζητώντας τη δημοσιοποίηση των πρακτικών του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών, που πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά το δημοψήφισμα του 2015. Η κίνηση αυτή εγείρει ερωτήματα σχετικά με τα κίνητρα του και την επιθυμία του να εξωραΐσει την εικόνα του. Ίσως προσπαθεί να αποτινάξει την ταμπέλα του «κωλοτούμπα» και να μοιράσει την ευθύνη για το τρίτο μνημόνιο. Όμως, τα μη δημοσιοποιήσιμα πρακτικά δεν αρκούν για να στηρίξουν τις πολιτικές του πρωτοβουλίες.Δέκα χρόνια μετά, η Νεότερη Ελληνική Ιστορία δεν έχει ξεπεράσει πλήρως την αναταραχή και την οργή που προκάλεσαν οι εξελίξεις εκείνων των ημερών. Η χώρα, περασμένη από την κρίση, δεν ξεχνά την αδιέξοδη πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., η οποία δρομολόγησε την έξοδο από το ευρώ μέσω του δημοψηφίσματος. Το κλίμα εκείνης της βραδιάς ήταν γεμάτο χαρά για την επικράτηση του «Όχι» με 61,31%, όμως το επόμενο πρωί η κατάσταση ήταν ήδη σε πλήρη αναστάτωση. Στο Μέγαρο Μαξίμου, οι υπουργοί ανησυχούσαν για τις συνέπειες του αποτελέσματος και το ερώτημα «και τώρα τι;» αιωρούνταν στον αέρα. Η κυβέρνηση βρισκόταν σε κατάσταση πανικού, καθώς οι ευρωπαϊκές προειδοποιήσεις για τις συνέπειες του «Όχι» γίνονταν ολοένα και πιο ορατές.Η κατάσταση εξελίχθηκε δραματικά με την κυβέρνηση να προχωράει σε επείγουσες ενέργειες, καταλήγοντας στη σύγκληση συμβουλίου πολιτικών αρχηγών υπό την πίεση των εξελίξεων. Η συνεδρίαση ήταν τεταμένη, με πολιτικούς αρχηγούς να διαφωνούν για τις επόμενες κινήσεις. Τελικά, η κοινή δήλωση που προέκυψε διαβεβαίωνε ότι η ετυμηγορία του ελληνικού λαού δεν σήμαινε έξοδο από την Ευρωζώνη.Η επόμενη μέρα βρήκε τον Τσίπρα σε μια νέα Σύνοδο Κορυφής, αλλά χωρίς αξιόπιστες προτάσεις. Όπως οι εξελίξεις έδειξαν, η χώρα οδηγήθηκε σε ένα τρίτο μνημόνιο, εν μέσω σφοδρών κριτικών για τη διαχείριση της κρίσης.Σήμερα, ο Τσίπρας ζητά τη δημοσιοποίηση των πρακτικών του συμβουλίου, πιθανώς για να καθαρίσει την εικόνα του. Ωστόσο, παραμένει αναπάντητο το ερώτημα γιατί δεν το έκανε νωρίτερα, όταν ήταν στην εξουσία. Η κίνηση αυτή φαίνεται να είναι περισσότερο μια προσπάθεια πολιτικού rebranding παρά μια ειλικρινής αναζήτηση διαφάνειας.