Στις 11:25 τοπική ώρα της Τετάρτης, η ανατολική Ρωσία έγινε μάρτυρας ενός σεισμού που καταγράφηκε με μέγεθος 8,8 Ρίχτερ, έναν από τους πιο ισχυρούς στην ιστορία. Το επίκεντρο του σεισμού εντοπίστηκε κοντά στη Χερσόνησο Καμτσάτκα, μια περιοχή γνωστή για την έντονη σεισμική της δραστηριότητα.
Ο σεισμός προκάλεσε άμεσες προειδοποιήσεις για τσουνάμι σε πολλές χώρες του Ειρηνικού, με τις μνήμες να επανέρχονται από τις φονικές καταστροφές του 2004 στον Ινδικό Ωκεανό και του 2011 στην Ιαπωνία. Παρά τις μαζικές εκκενώσεις σε παράκτιες περιοχές και την κατάσταση επιφυλακής, το τσουνάμι που ακολούθησε αποδείχθηκε λιγότερο επικίνδυνο από όσο αρχικά αναμενόταν.
Η γεωλογία πίσω από το φαινόμενο είναι εντυπωσιακή. Η Καμτσάτκα βρίσκεται στον «Δακτύλιο της Φωτιάς», μια ζώνη ενεργών τεκτονικών πλακών που περιβάλλει τον Ειρηνικό Ωκεανό και είναι υπεύθυνη για το 80% των σεισμών παγκοσμίως, σύμφωνα με το Βρετανικό Γεωλογικό Ινστιτούτο. Η Ειρηνική πλάκα κινείται βορειοδυτικά με ρυθμό περίπου 8 εκατοστά τον χρόνο, συγκρουόμενη με τη μικροπλάκα Οχότσκ.
Όπως εξηγεί το BBC, η διαδικασία της βύθισης της Ειρηνικής πλάκας κάτω από την ελαφρύτερη μικροπλάκα είναι περίπλοκη. Καθώς η πλάκα βυθίζεται, θερμαίνεται και λιώνει, συσσωρεύοντας ενέργεια για πολλές δεκαετίες ή και αιώνες. Όταν αυτή η ενέργεια απελευθερώνεται ξαφνικά, προκαλεί έναν μεγαθραυσματικό σεισμό, γνωστό ως «megathrust earthquake».
«Σε τέτοιους σεισμούς, το ρήγμα εκτείνεται σε εκατοντάδες χιλιόμετρα», αναφέρει ο δρ Στίβεν Χικς, σεισμολόγος στο University College του Λονδίνου. «Η τεράστια αυτή μετατόπιση δικαιολογεί το υψηλό μέγεθος του σεισμού». Παρόμοιοι μεγασεισμοί έχουν σημειωθεί σε διάφορες περιοχές, όπως στη Χιλή το 1960 (9,5 Ρίχτερ), στην Αλάσκα το 1964 (9,2 Ρίχτερ), στη Σουμάτρα το 2004 (9,1 Ρίχτερ) και στην Ιαπωνία το 2011 (9,1 Ρίχτερ).
Η Καμτσάτκα έχει επίσης ιστορικό ισχυρών σεισμών, καθώς το 1952 ένας σεισμός 9 Ρίχτερ είχε πλήξει την περιοχή κοντά στο σημερινό επίκεντρο.
