Η κατάσταση στη Γάζα έχει φτάσει σε κρίσιμο σημείο, με την γεωργική παραγωγή να έχει σταματήσει λόγω των πολεμικών συγκρούσεων και την αλιεία να είναι απαγορευμένη από το Ισραήλ. Κάθε θερμίδα που καταναλώνεται στην περιοχή πρέπει να εισέλθει από το εξωτερικό.
Το Ισραήλ είναι ενήμερο για τις ανάγκες των κατοίκων της Γάζας, προγραμματίζοντας τις αναγκαίες ποσότητες τροφής που επιτρέπονται ώστε να διατηρεί την πίεση, χωρίς να επιφέρει λιμό. Ένας ανώτερος σύμβουλος του τότε πρωθυπουργού Εχούντ Όλμερτ είχε δηλώσει το 2006: «Η ιδέα είναι να βάλουμε τους Παλαιστινίους σε δίαιτα, αλλά όχι να πεθάνουν από την πείνα».
Δικαστική απόφαση το 2008 είχε οδηγήσει στη δημοσιοποίηση εγγράφων που αποδεικνύουν ότι η COGAT, η ισραηλινή υπηρεσία που ελέγχει τις αποστολές βοήθειας στη Γάζα, είχε υπολογίσει ότι οι Παλαιστίνιοι χρειάζονται τουλάχιστον 2.279 θερμίδες ημερησίως, που αντιστοιχούν σε 1,836 κιλά τροφής ανά άτομο. Σήμερα, οι διεθνείς ανθρωπιστικοί οργανισμοί ζητούν ακόμη λιγότερα: 62.000 τόνοι τροφής τον μήνα για 2,1 εκατομμύρια ανθρώπους, δηλαδή περίπου 1 κιλό ανά άτομο ημερησίως.
Ο λιμός είναι μετρήσιμος, αλλά οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι αρνούνται την ύπαρξή του και κατηγορούν τη Χαμάς για υπεξαίρεση βοήθειας. Παρά τις δηλώσεις τους και τις φωτογραφίες με ανθρωπιστική βοήθεια, η πραγματικότητα αποκαλύπτει ότι από τον Μάρτιο έως τον Ιούνιο, μόλις 56.000 τόνοι τροφίμων εισήλθαν στη Γάζα, λιγότερο από το 25% των αναγκών.
Οι ειδικοί προειδοποιούν για «χειρότερο σενάριο» λιμού, ενώ η αποστολή τροφίμων πραγματοποιείται σε επίπεδα πολύ χαμηλότερα από τα απαραίτητα. Η Επιτροπή Επανεξέτασης Λιμού (FRC) έχει ασκήσει κριτική στο σχέδιο διανομής του GHF, επισημαίνοντας ότι αυτό θα οδηγούσε σε μαζική λιμοκτονία.
Η κατάσταση χειροτερεύει, με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να ζητά την αποστολή «κάθε γραμμαρίου τροφής» στα παιδιά που λιμοκτονούν. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου έχει υποσχεθεί ελάχιστη επιπλέον βοήθεια, αλλά οι ποσότητες που διανέμονται είναι μακριά από το ελάχιστο που απαιτείται.
Οι αεροπορικές ρίψεις τροφίμων έχουν επανεκκινήσει, αλλά αυτή η λύση είναι ακριβή και αναποτελεσματική. Πολλοί έχουν χάσει τη ζωή τους προσπαθώντας να ανακτήσουν πακέτα τροφίμων που έπεσαν στη θάλασσα. Στοιχεία του Ισραήλ δείχνουν ότι οι αποστολές αυτές καλύπτουν μόλις τέσσερις ημέρες σίτισης για ολόκληρη τη Γάζα.
Η πείνα χρησιμοποιείται ως εργαλείο πολιτικής, με ισραηλινές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων να κατηγορούν το Ισραήλ για γενοκτονία μέσω της «εργαλειοποίησης της πείνας». Οι ανάγκες των κατοίκων είναι γνωστές, όπως και οι ποσότητες που επιτρέπονται να εισέλθουν. Το χάσμα μεταξύ των αναγκών και των παραδόσεων δείχνει ότι μια άλλη πολιτική είναι σε εφαρμογή.
Ο Guardian καταλήγει ότι το Ισραήλ και οι σύμμαχοί του δεν μπορούν πλέον να μεταθέσουν την ευθύνη για τον λιμό στη Γάζα, καθώς την έχουν υπολογίσει.
