Η προοπτική να βρεθούν οι ηγέτες της Ρωσίας και της Ουκρανίας, Βλαντίμιρ Πούτιν και Βολοντίμιρ Ζελένσκι, στο ίδιο τραπέζι, παρουσιάζεται από τον Ντόναλντ Τραμπ ως η πιο κοντινή ευκαιρία για απευθείας διάλογο από το 2019. Ωστόσο, τα τεράστια εμπόδια παραμένουν, με το Κίεβο να ζητά εγγυήσεις και τη Ρωσία να έχει ένα βεβαρημένο παρελθόν αθετημένων υποσχέσεων.
Σύμφωνα με ανάλυση της Wall Street Journal, ο Τραμπ επιδιώκει να αναδείξει τη συνάντηση Πούτιν – Ζελένσκι ως σημείο καμπής για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η εικόνα των δύο ηγετών σε κοινό τραπέζι θα είχε σημαντική διπλωματική βαρύτητα, ωστόσο η ειλικρινής διάθεση για ουσιαστικές διαπραγματεύσεις είναι το κλειδί.
Για το Κίεβο, η συνάντηση αυτή πρέπει να συνοδευτεί από σαφείς εγγυήσεις ασφαλείας μέσω της ΕΕ ή των ΗΠΑ, ενώ η Μόσχα θεωρεί την εμπλοκή δυτικών δυνάμεων σε ειρηνευτική αποστολή «απαράδεκτη». Αυτή η αντίθεση περιπλέκει τη διαδικασία, παρά τα αισιόδοξα μηνύματα για μια εφικτή συνάντηση.
Ο σκεπτικισμός γύρω από τη στάση του Πούτιν παραμένει έντονος, δεδομένου ότι η Ρωσία έχει παραβιάσει επανειλημμένα δεσμεύσεις στο παρελθόν. Η αθέτηση υποσχέσεων ενισχύει τη δυσπιστία, με ερωτήματα για το αν ο Πούτιν διαπραγματεύεται με καλή πίστη ή απλώς κερδίζει χρόνο.
Η ιδέα ότι οι δύο ηγέτες, που δεν έχουν συναντηθεί εδώ και έξι χρόνια, μπορούν να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι είναι δύσκολη, καθώς οι πολεμικές επιχειρήσεις συνεχίζονται και οι θέσεις παραμένουν αμετακίνητες.
Ακόμα και αν επιτευχθεί μια πρώτη χειραψία, η ουσιαστική πρόοδος δεν είναι δεδομένη. Ο Τραμπ παραδέχεται ότι το τέλος του πολέμου είναι πιο περίπλοκο από ό,τι αρχικά φανταζόταν, παρά τις προεκλογικές του δηλώσεις.
Το βασικό ζήτημα που σκιάζει κάθε διαπραγμάτευση είναι η αξιοπιστία της Μόσχας. Οι διεθνείς συμφωνίες που έχουν παραβιαστεί στο παρελθόν προκαλούν δυσπιστία, με ερωτήματα για την πραγματική διάθεση του Πούτιν να αναγνωρίσει την απώλεια της Ουκρανίας.
Η Ρωσία, με τις πρόσφατες επιθέσεις σε ουκρανικές πόλεις, δείχνει ότι δεν προτίθεται να «παγώσει» τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, γεγονός που εντείνει τον φόβο ότι κάθε συμφωνία μπορεί να αποδειχθεί προσωρινή.
Ο Τραμπ προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην ανάγκη για άμεση εκεχειρία και την πολιτική πραγματικότητα μιας Ρωσίας που δεν αποδέχεται όρους. Το σχέδιό του για τριμερή σύνοδο, μετά από κατ’ ιδίαν συνάντηση των δύο ηγετών, έχει στόχο να προσφέρει ένα πλαίσιο για τη συμφωνία.
Ωστόσο, η έλλειψη σαφήνειας και η απουσία διευθετημένων λεπτομερειών πριν από τη σύνοδο δημιουργούν ανησυχίες για μια συνάντηση χωρίς αποτέλεσμα. Η πιθανή συνάντηση Πούτιν – Ζελένσκι υπό την αιγίδα του Τραμπ είναι μια δοκιμασία αξιοπιστίας και η πορεία προς την ειρήνη παραμένει αβέβαιη.
