Σε ένα στούντιο ηχογράφησης, ο Μανώλης Λιδάκης εκτελεί ένα ερμηνευτικό «μέλισμα», το οποίο παρακολουθεί με ενδιαφέρον η σπουδαία Ελένη Βιτάλη μαζί με συνεργάτες της. «Καθόμασταν μια νύχτα ολόκληρη, προσπαθούσαμε να δούμε πώς το κάνεις και δεν τα καταφέραμε», είχε δηλώσει η ερμηνεύτρια, αποτυπώνοντας την μοναδικότητα της φωνής του Κρητικού καλλιτέχνη, ο οποίος συχνά βρισκόταν εκτός των κανονιστικών πλαισίων της μουσικής βιομηχανίας.
Η ξαφνική του φυγή από ανακοπή καρδιάς, όπως ανακοίνωσε ο αδερφός του, Γιάννης, δύο ημέρες πριν από τα 65α του γενέθλια, σόκαρε τον καλλιτεχνικό κόσμο. Ένας θαυμαστής του ανέφερε στο Facebook: «Άστρα μην τον μαλώνετε που τραγουδάει εκεί πάνω πια…», αναγνωρίζοντας το μοναδικό του ταλέντο και την απόφασή του να ακολουθήσει μοναχικά μονοπάτια, μακριά από την εμπορική δισκογραφία.
Ο Λιδάκης, γνωστός για τη σεμνότητά του, είχε δηλώσει σε συνέντευξή του: «Δεν άφησα ποτέ τον Λιδάκη να με καβαλήσει, λες και ήταν άλογο, γιατί ήταν και ο Μανώλης. Και για να’ ναι καλά ο Λιδάκης πρέπει πρώτα να’ ναι καλά ο Μανώλης». Με τραγούδια όπως «Δεν μετανιώνω», «Χαλκίδα», «Ούτε που ρώτησα» και το κρητικό «Άστρα μη με μαλώνετε», δημιούργησε ένα πλούσιο μουσικό έργο που ενέπνευσε πολλές γενιές.
Στις τελευταίες του συνεντεύξεις, ο Λιδάκης είχε εκφράσει την αμφιθυμία του για το επάγγελμα του τραγουδιστή, τονίζοντας πως δεν είχε ποτέ την επιθυμία να ζητήσει χρήματα από την οικογένειά του, εργάζοντας από μικρός σε διάφορες δουλειές.
Η καριέρα του απογειώθηκε όταν άρχισε να τραγουδά σε ταβέρνες, κερδίζοντας γρήγορα αναγνώριση. Ωστόσο, οι εμπειρίες του σε σκυλάδικα και καμπαρέ δεν ήταν πάντα εύκολες, όπως δήλωσε σε συνέντευξή του, αναφερόμενος σε καβγάδες και επικίνδυνες καταστάσεις. Η μεγάλη ευκαιρία του ήρθε όταν ο Στράτος Διονυσίου τον επέλεξε να τραγουδήσει στα «Δειλινά», δίνοντάς του την αναγνώριση που του άξιζε.
