Για πολλές δεκαετίες, η πειρατεία τηλεοπτικού περιεχομένου στην Ελλάδα προσαρμόστηκε στις τεχνολογικές εξελίξεις: από τις VHS κασέτες της δεκαετίας του ’90 με πειρατικές κόπιες ταινιών και σειρών, στα CD και DVD που διακινούνταν ανεπίσημα, και αργότερα στα πρώτα «πειραγμένα» λογισμικά για αποκωδικοποιητές. Οτιδήποτε μπορούσε να προσφέρει προσβάσιμο θέαμα χωρίς κόστος πάντα έβρισκε το κοινό του.
Στη σύγχρονη εποχή του streaming και των IPTV, η πειρατεία έχει αλλάξει μορφή, αλλά η ουσία παραμένει η ίδια. Καθώς η τεχνολογία γίνεται όλο και πιο περίπλοκη, οι πειρατές οργανώνονται καλύτερα. Σήμερα, οι Αρχές έχουν αποκαλύψει ένα από τα πιο καλά οργανωμένα και επικερδή κυκλώματα διακίνησης παράνομου τηλεοπτικού περιεχομένου που έχουν εντοπιστεί στην Ελλάδα, με έδρα την Πάτρα.
Το συγκεκριμένο κύκλωμα, που λειτουργούσε τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων, έχει αποκομίσει παράνομο κέρδος περίπου 25 εκατομμυρίων ευρώ, προκαλώντας παράλληλα ζημία σχεδόν 100 εκατομμυρίων ευρώ σε μεγάλες συνδρομητικές πλατφόρμες. Οι εισαγγελικές και οικονομικές αρχές έχουν ήδη προχωρήσει σε κατασχέσεις λογαριασμών και περιουσιακών στοιχείων των εμπλεκομένων, ενώ οι έρευνες συνεχίζονται.
Η εξάρθρωση του κυκλώματος επαναφέρει στο προσκήνιο την ιστορία της πειρατείας στην Ελλάδα, η οποία από τις παλιές εποχές των «χειροποίητων» πειρατικών φτάνει σήμερα στην ψηφιακή εποχή, με φόντο εκατομμύρια ευρώ, κρυπτονομίσματα και διεθνή δίκτυα διανομής.
Σύμφωνα με στοιχεία από την ανάκριση, το κύκλωμα της Πάτρας έχει αποκομίσει συνολικό παράνομο όφελος ύψους σχεδόν 25 εκατομμυρίων ευρώ, προκαλώντας εκτιμώμενη ζημία ύψους 100 εκατομμυρίων ευρώ στους νόμιμους παρόχους περιεχομένου. Η υπόθεση έχει παραπεμφθεί στη Δικαιοσύνη με την παραπομπή των εμπλεκομένων στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών.
Η οργάνωση φέρει χαρακτηριστικά μιας καλά δομημένης επιχείρησης, με τουλάχιστον 7.000 πελάτες-συνδρομητές, οι οποίοι πλήρωναν χαμηλές μηνιαίες εισφορές σε σύγκριση με τις νόμιμες τιμές των παρόχων. Το κύκλωμα είχε αναπτύξει δίκτυο μεταπωλητών και είχε δημιουργήσει μηχανισμούς «ξεπλύματος» των χρημάτων που απέφερε η παράνομη δραστηριότητά του.
Ο φερόμενος αρχηγός της οργάνωσης και ο υπαρχηγός του είχαν τη διαχείριση των κατηγορουμένων, οι οποίοι αναλάμβαναν ρόλους μεταπωλητών ή εισπρακτόρων. Η εγκληματική δομή παρουσίαζε χαρακτηριστικά εταιρικού σχήματος, με σαφή ιεραρχία και συντονισμό που υποδηλώνει προγραμματισμένη δράση.
