Μετά από 100 ημέρες έντονων διαπραγματεύσεων, ο Ντόναλντ Τραμπ και η Ουκρανία συμφώνησαν σε ένα μνημόνιο κατανόησης που αφορά την εκμετάλλευση των σπάνιων γαιών της Ουκρανίας. Παρά τις πιέσεις που ασκήθηκαν προς το Κίεβο, η συμφωνία αυτή δεν περιλαμβάνει τις εμπράγματες εξασφαλίσεις που ζητούσε αρχικά ο Τραμπ.
Η Ουκρανία παραχωρεί πρόσβαση στα σπάνια κοιτάσματά της στις Ηνωμένες Πολιτείες, ανταγωνιζόμενη την προγενέστερη συμφωνία που είχε συνάψει με την Ευρώπη. Η διαδικασία αυτή έχει προκαλέσει σημαντικές αλλαγές στη σχέση μεταξύ Ουάσιγκτον και Κιέβου, με τις αμερικανικές εγγυήσεις ασφαλείας να παραμένουν αμφίβολες.
Η συμφωνία αυτή έχει περάσει από πολλές ανατροπές και αποτυπώνει την πίεση που δέχθηκε ο Ζελένσκι από την αμερικανική πλευρά. Ο Τραμπ, με τη δημόσια απαίτησή του για εγγυήσεις ασφαλείας, είχε προκαλέσει αναταραχή, συμπεριλαμβανομένου του παγώματος αποστολών πληροφοριών και οπλισμού προς την Ουκρανία για 48 ώρες.
Παρά την υπογραφή του μνημονίου, οι λεπτομέρειες των όρων της συμφωνίας παραμένουν αόριστες και είναι σαφές ότι δεν ικανοποιούν πλήρως τις απαιτήσεις καμίας από τις δύο πλευρές. Σήμερα, ο Τραμπ μπορεί να υποστηρίζει ότι πέτυχε κάτι, αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν λάβει τις εγγυήσεις που χρειάζονται, ενώ ο Ζελένσκι δεν έχει κερδίσει ουσιαστικά οφέλη για την χώρα του.
Η νέα συμφωνία μπορεί να δημιουργήσει κάποια πίεση στη Ρωσία, καθώς κάποια από τα εδάφη που κατέχει είναι πλούσια σε κοιτάσματα. Η υπογραφή της συμφωνίας μπορεί να θεωρηθεί ως έμμεση αναγνώριση από τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι τα κατεχόμενα εδάφη δεν ανήκουν στη Ρωσία, σύμφωνα με τις αξιώσεις της Μόσχας.
Όσον αφορά τα επόμενα βήματα, είναι αβέβαιο αν ο Τραμπ θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί τη συμφωνία για να πιέσει και τις δύο πλευρές. Μέχρι στιγμής, οι προσπάθειες για μια σταθερή λύση έχουν αποτύχει, και η επόμενη κίνηση παραμένει ανοιχτή.
