Η αναφορά στον Πέτρο Μολυβιάτη συχνά συνδέεται άμεσα με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, λόγω της μακροχρόνιας και στενής συνεργασίας τους, η οποία έχει οδηγήσει την ιστορική μνήμη να τους ταυτίσει ως ένα πολιτικό δίδυμο.
Ωστόσο, αυτή η σύνδεση δεν μειώνει καθόλου τη σημαντική του συμβολή. Αντιθέτως, η διαμόρφωση του πολιτικού τοπίου από την Μεταπολίτευση και έπειτα έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από την εργατικότητα, τη βαθιά γνώση του Μολυβιάτη στη διεθνή πολιτική και τη διπλωματία, καθώς και την αφοσίωσή του.
Όσον αφορά το Κυπριακό, ο Μολυβιάτης θα μπορούσε να έχει αφήσει πίσω του αναμφισβήτητη κληρονομιά, με πλήθος σημειώσεων και αποκαλύψεων που θα μπορούσαν να είχαν αλλάξει την πορεία της Μεσογείου. Ήταν από τους κορυφαίους διπλωμάτες που συμμετείχαν στην προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού, πολύ πριν την τουρκική εισβολή.
Ο Μολυβιάτης επίσης έθεσε τις βάσεις για τον ελληνοτουρκικό διάλογο κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης. Όπως έχει αναφέρει σε συνέντευξή του, το προσχέδιο ενός σημαντικού κοινού ανακοινωθέντος το 1975, που συνυπέγραψαν Ελλάδα και Τουρκία, είχε γραφτεί από εκείνον σε μια λευκή χαρτοπετσέτα κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης στο ΝΑΤΟ.
Το 1976, ενόψει της δήλωσης του Ανδρέα Παπανδρέου για το «Χόρα», ο Μολυβιάτης επικοινώνησε μαζί του, διαβεβαιώνοντάς τον ότι ο Καραμανλής θα τον ενημέρωνε. Παρά τις φήμες, η δήλωση προχώρησε χωρίς συνεννόηση με τον Καραμανλή.
Ο Πέτρος Μολυβιάτης δεν αμφισβήτησε ποτέ ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, με τη δική του συμβολή, ήταν ο μόνος Έλληνας πολιτικός που επιχείρησε να δώσει κάποια λύση στο Κυπριακό, αναφερόμενος στη Συνθήκη της Ζυρίχης, η οποία αν και υπογράφηκε το 1959, ποτέ δεν εφαρμόστηκε πραγματικά.
