Η κατάσταση στην εύφλεκτη περιοχή του Κασμίρ είναι για άλλη μία φορά κρίσιμη. Μετά από επανειλημμένες προειδοποιήσεις ανώτατων αξιωματούχων του Πακιστάν για επικείμενη εισβολή από την Ινδία, η σιωπή των τελευταίων ωρών από τις δύο πλευρές αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά. Από την αποκλιμάκωση μέχρι την «πρόσκαιρη ηρεμία πριν την καταιγίδα».
Οι οιωνοί, ωστόσο, δεν είναι ευοίωνοι. Οι σχέσεις Ινδίας και Πακιστάν βρίσκονται και πάλι στην κόψη του ξυραφιού, με τα «τύμπανα του πολέμου» να ηχούν στη μεθόριο. Οι δύο χώρες βιώνουν μία μακροχρόνια και πρωτοφανή αντιπαλότητα, με τέσσερις πολεμικές συγκρούσεις από το 1947 και αμέτρητες μικρές ένοπλες συρράξεις, κυρίως γύρω από την διαφιλονικούμενη περιοχή του Κασμίρ, με την τελευταία σύγκρουση να σημειώνεται το 2019.
Η επικινδυνότητα αυτής της κατάστασης είναι διπλή. Πρώτον, οι δύο χώρες είναι σοβαρές πυρηνικές δυνάμεις, και κάθε πολεμική σύρραξη μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφικές συνέπειες για αυτές και για την ανθρωπότητα. Δεύτερον, ακόμη και μία σύγκρουση με συμβατικά όπλα μεταξύ δύο μεγάλων στρατιωτικών δυνάμεων, 4ης και 12ης στον κόσμο, θα έχει οδυνηρές διεθνείς συνέπειες.
Η διεθνής γεωπολιτική ισορροπία βρίσκεται ήδη σε δοκιμασία λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και των διαρκών συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή. Ένας πόλεμος μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει την περιοχή της νότιας Ασίας, με τις Ηνωμένες Πολιτείες να υποστηρίζουν την Ινδία και την Κίνα να έχει στενές σχέσεις με το Πακιστάν. Επιπλέον, η παγκόσμια οικονομία θα υποστεί σοβαρές επιπτώσεις, δεδομένου ότι ήδη έχει επιβαρυνθεί από προηγούμενες πληθωριστικές πιέσεις και εμπορικές αντιπαραθέσεις.
Για πολλούς γεωπολιτικούς αναλυτές, η κατάσταση αυτή δεν είναι εύκολα κατανοητή. Η ιστορική αντιπαλότητα είναι βαθιά ριζωμένη, με θρησκευτική βάση. Το Πακιστάν ιδρύθηκε το 1947 στο πλαίσιο του διαχωρισμού της Ινδίας, όπου οι ινδουιστές και η μουσουλμανική μειονότητα δεν κατάφεραν να συμβιώσουν ειρηνικά.
Η κλιμάκωση της αντιπαλότητας σχετίζεται κυρίως με τη διαμάχη για το Κασμίρ, που χωρίζεται σε ινδικό (55%) και πακιστανικό (35%) τμήμα, με το 10% να έχει παραχωρηθεί στην Κίνα. Στο βάθος, αναδύεται και μία νέα διάσταση της αντιπαράθεσης: ο πόλεμος για το νερό, ιδιαίτερα γύρω από τον ποταμό Ινδού.
Η φονικότερη επίθεση των τελευταίων 20 ετών σημειώθηκε στις 22 Απριλίου στην κοιλάδα Μπαϊσαράν, με 26 Ινδούς τουρίστες και πολλούς τραυματίες. Το Πακιστάν αρνήθηκε την εμπλοκή, ενώ μία άγνωστη μαχητική ομάδα ανέλαβε την ευθύνη. Μετά την επίθεση, η Ινδία αντέτεινε με κυρώσεις και περιορισμούς στις διπλωματικές σχέσεις, επιδεινώνοντας ακόμη περισσότερο την κατάσταση.
