Η πρόσφατη κίνηση του Βλαντιμίρ Πούτιν να ζητήσει την έναρξη διμερών διαπραγματεύσεων για μια οριστική λύση στον πόλεμο φαίνεται να έχει περισσότερο τακτική παρά ουσιαστική διάσταση. Η Ρωσία, υπό την ηγεσία του Πούτιν, έχει επανειλημμένα απορρίψει την ιδέα του να υπάρξει απευθείας διάλογος με το Κίεβο, ιδιαίτερα με την κυβέρνηση του Βολοντίμιρ Ζελένσκι, παρά τις προτάσεις που έχουν κατατεθεί από τις ΗΠΑ.
Το Κρεμλίνο φαίνεται να έχει αναπτύξει ένα στρατηγικό σχέδιο δράσης που επιτρέπει στη Μόσχα να εκμεταλλευτεί τα διπλωματικά οφέλη μετά το τέλος της θητείας Μπάιντεν, ενώ παράλληλα ενισχύει τις δυνάμεις της στην Ουκρανία, η οποία συνεχίζει να αντιμετωπίζει σοβαρές απώλειες. Η Ευρώπη, ωστόσο, παραμένει προσηλωμένη στο πλευρό του Ζελένσκι και οι πρόσφατες συναντήσεις ηγετών από Γαλλία, Βρετανία και Γερμανία στην Ουκρανία δεν είναι κάτι που η Ρωσία μπορεί να αγνοήσει.
Ο Πούτιν προτείνει τώρα μια απευθείας συνάντηση με την Ουκρανία στην Τουρκία, γεγονός που φέρνει στο προσκήνιο τις αλλαγές στο ρωσικό αφήγημα. Στην αρχή του πολέμου, η ρωσική πρόταση για άμεση παραδοχή δεν είχε ανταπόκριση και σήμερα ο Πούτιν δεν μπορεί να προτείνει την ίδια προσέγγιση, καθώς η κατάσταση έχει αλλάξει δραματικά.
Επιπλέον, ο Πούτιν γνωρίζει ότι η κίνησή του αυτή δεν θα τον φέρει σε ρήξη με τον Τραμπ, ο οποίος δεν είναι αρνητικός σε μια τέτοια συζήτηση, και ενώ η Ρωσία προχωρά σε τακτικισμούς, οι ΗΠΑ παραμένουν σε εγρήγορση.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τις προκλήσεις, δείχνει ενότητα, καθώς οι ηγεσίες Γαλλίας, Γερμανίας και Βρετανίας συνεχίζουν να στηρίζουν τον Ζελένσκι. Η προσπάθεια της Ρωσίας να διχάσει την Ευρώπη φαίνεται να αποτυγχάνει, καθώς η πλειοψηφία των κρατών μελών παραμένουν πιστά στον κοινό τους στόχο.
Με τις τρέχουσες συνθήκες, φαίνεται ότι οι πιθανότητες για μια σοβαρή διπλωματική λύση από τη ρωσική πρόταση είναι περιορισμένες, και η Μόσχα φαίνεται να έχει συνειδητοποιήσει ότι τα περιθώρια ελιγμών της είναι περιορισμένα.
