Για ακόμη μία φορά, παρά τις συντονισμένες προσπάθειες των ΗΠΑ, της Ευρώπης και της Τουρκίας, δεν σημειώθηκε κανένα ουσιαστικό βήμα προς τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία.
Η Ρωσία παρουσίασε μία πρόταση στην Ουκρανία, η οποία δεν είχε σχεδόν καμία πιθανότητα αποδοχής, καθώς περιλάμβανε την άνευ όρων παράδοση εδαφών. Επιπλέον, η προτεινόμενη κατάπαυση του πυρός για 30 ημέρες δεν φαίνεται να έχει καμία τύχη, με τη Μόσχα να απορρίπτει την κίνηση αυτή. Το Κρεμλίνο δεν έχει δείξει ενδιαφέρον για την αμερικανική πρωτοβουλία και οι συμμετοχές σε τρίτες χώρες έχουν καταλήξει σε αποτυχία, καταστρέφοντας τις ελπίδες για αλλαγή κατεύθυνσης.
Στη δεύτερη διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, οι συμμετέχοντες κατάφεραν να συμφωνήσουν μόνο στην ανταλλαγή 1.000 αιχμαλώτων πολέμου, κάτι που δεν απαιτούσε μεγάλη προετοιμασία, καθώς οι δύο πλευρές είχαν προηγούμενες εμπειρίες σε τέτοιες διαδικασίες.
Ωστόσο, η ευθύνη για το νέο αδιέξοδο δεν βαραίνει αποκλειστικά τη Ρωσία. Από την επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στο Οβάλ Γραφείο, η προσέγγισή του διαφέρει σημαντικά από αυτή του Τζο Μπάιντεν. Ο Τραμπ πιστεύει ότι η Ρωσία πρέπει να επανέλθει στην παγκόσμια σκηνή, ενώ θεωρεί ότι οι διαπραγματεύσεις με τον Πούτιν θα πρέπει να βασίζονται σε προσωπικές σχέσεις.
Ο Τραμπ προτάσσει ότι υπάρχουν πιο σημαντικά θέματα στα οποία η Ρωσία θα έπρεπε να επικεντρωθεί, παρά να συνεχίζει τις μάχες με σοβαρές ανθρωπιστικές συνέπειες. Όμως, η Ρωσία διαθέτει σημαντικό διπλωματικό κεφάλαιο και ο Πούτιν έχει αποδείξει την ικανότητά του στη διπλωματία κατά τη διάρκεια της πολιτικής του καριέρας.
Ο Τραμπ έχει απειλήσει με νέους οικονομικούς δασμούς κατά της Ρωσίας, αλλά οι απειλές αυτές δεν φαίνεται να ασκούν ουσιαστική πίεση. Αν και οι δασμοί στην ρωσική ενέργεια θα μπορούσαν να επιφέρουν δυσκολίες για το Κρεμλίνο, η Μόσχα διατηρεί περιθώριο για να κινηθεί.
Φαίνεται ότι ο Τραμπ θα αναγκαστεί να συναντηθεί με τον Πούτιν εάν θέλει να βρει λύσεις στο ζήτημα αυτό. Ωστόσο, υπάρχουν στελέχη γύρω του που τον προειδοποιούν για τους κινδύνους μιας τέτοιας συνάντησης αν δεν έχουν προηγηθεί οι κατάλληλες προϋποθέσεις.
Μετά το τελευταίο αδιέξοδο, ο Τραμπ μπορεί να προχωρήσει με την ίδια στρατηγική που χρησιμοποίησε και για την Κίνα. Ενδέχεται να δηλώσει ότι η Ρωσία εκμεταλλεύεται την αμερικανική προσέγγιση ως ένδειξη αδυναμίας, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει τη Μόσχα σε δυσκολότερη θέση.
Η ρωσική πλευρά ίσως επιδιώκει μία νέα κλιμάκωση της κατάστασης, προκειμένου να ενισχύσει το αφήγημα της «Δύσης που επιβουλεύεται τη Ρωσία», διατηρώντας τις ισορροπίες στο εσωτερικό της χώρας. Ωστόσο, ο Τραμπ έχει αποδείξει ότι διαθέτει τα κατάλληλα εργαλεία για να επιτεθεί, γεγονός που μπορεί να είναι ο μόνος δρόμος προς μία κατάσταση διαφορετική από την τρέχουσα.
