Μετά από 120 λεπτά συνομιλιών μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ, ο Ντόναλντ Τραμπ αναμενόταν να είναι πιο αναλυτικός και εκφραστικός σε σχέση με τον Ρώσο ομόλογό του, Βλαντίμιρ Πούτιν. Αυτή η διαφορά στυλ προήλθε κυρίως από την ιδιοσυγκρασία τους, και όχι από τις πιέσεις που ασκήθηκαν στην Μόσχα.
Ο Αμερικανός Πρόεδρος ανακοίνωσε μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και του επίσημου λογαριασμού του Λευκού Οίκου τρεις σημαντικές εξελίξεις που αφορούν τον πόλεμο στην Ουκρανία και τη θέση των ΗΠΑ στο μέλλον. Πρώτον, δήλωσε ότι Ρωσία και Ουκρανία προγραμματίζουν να υπογράψουν ένα μνημόνιο για μια κατάπαυση του πυρός διάρκειας 30 ημερών. Αυτή η πρόταση θεωρείται ως μια υποχώρηση των ΗΠΑ, καθώς προηγουμένως είχαν προτείνει την εκεχειρία χωρίς όρους.
Η Γαλλία και η Βρετανία είχαν πείσει την Ουκρανία ότι αυτή η πρόταση είναι μια καλή αρχή για μελλοντικές διαπραγματεύσεις. Ωστόσο, η Ρωσία δεν έχει ανταποκριθεί στις προτάσεις που έχουν προκύψει από τις τηλεφωνικές συνομιλίες των δύο προεδρικών γραφείων. Η τοποθέτηση του Τραμπ δείχνει ότι η Ουάσινγκτον αναγνωρίζει την ανάγκη για διάλογο και δεν είναι διατεθειμένη να επιβάλει τις θέσεις της.
Δεύτερον, ο Τραμπ τόνισε ότι οι ΗΠΑ δεν θα συμμετάσχουν στις διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, υπογραμμίζοντας ότι οι λεπτομέρειες πρέπει να είναι γνωστές μόνο στις εμπλεκόμενες πλευρές. Παρατηρεί ότι ο πόλεμος είναι ένα διακρατικό ζήτημα που προκλήθηκε από την απουσία του από το προεδρικό γραφείο.
Αξιοσημείωτο είναι ότι ο Τραμπ παραδέχεται ότι η Ουκρανία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ και ότι δεν υπάρχει προοπτική ένταξής της αυτή τη στιγμή. Αυτό του δίνει τη δυνατότητα να προσφέρει περισσότερους ελιγμούς στη Ρωσία, η οποία αν θελήσει να ξεκινήσει διπλωματικές διαδικασίες για την επίλυση της κρίσης, δεν θα βρει τις ΗΠΑ απέναντί της.
Ο Τραμπ έκανε επίσης αναφορά στο Βατικανό και τον νέο Πάπα, υπονοώντας ότι υπάρχει η πιθανότητα να ανατεθούν διακυβερνητικές ευθύνες σε κάποιον Αμερικανό με κύρος για την εποπτεία των διαδικασιών. Ωστόσο, ο ίδιος δεν επιθυμεί προσωπική εμπλοκή.
Τέλος, ο Πούτιν φαίνεται να έχει σχέδιο και δεν δείχνει πίεση για γρήγορες εξελίξεις, παρά τις μεγάλες απώλειες που έχει υποστεί. Η στρατηγική του Τραμπ δείχνει ότι η επιρροή των ΗΠΑ μπορεί να μειώνεται, καθώς η χώρα φαίνεται να απομακρύνεται από παραδοσιακές σφαίρες επιρροής.
