Η απόφαση του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τραμπ να διατάξει βομβαρδισμό τριών ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων είχε στόχο την καρδιά του πυρηνικού προγράμματος της Τεχεράνης.
Τα πλήγματα εστίασαν σε τρία από τα πιο κρίσιμα σημεία της ιρανικής υποδομής: τη Νατάνζ, το Φορντό και την Ισφαχάν.
Νατάνζ – Το μεγαλύτερο εργοστάσιο εμπλουτισμού ουρανίου του Ιράν, βρίσκεται περίπου 250 χιλιόμετρα νότια της Τεχεράνης και θεωρείται το πιο σημαντικό συγκρότημα εμπλουτισμού ουρανίου της χώρας. Διαθέτει έξι υπέργεια κτίρια και τρεις υπόγειες εγκαταστάσεις, εκ των οποίων οι δύο μπορούν να φιλοξενήσουν έως και 50.000 φυγόκεντρους σωλήνες, σύμφωνα με τη μη κυβερνητική οργάνωση Nuclear Threat Initiative (NTI).
Στην εγκατάσταση αυτή αναπτύσσονται και συναρμολογούνται προηγμένα φυγόκεντρα, που είναι κρίσιμα για την παραγωγή πυρηνικών καυσίμων. Ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας (IAEA) έχει αναφέρει ότι το Ιράν εμπλούτιζε ουράνιο έως και 60% καθαρότητας στην υπέργεια εγκατάσταση Pilot Fuel Enrichment Plant, με το επίπεδο για στρατιωτική χρήση να φτάνει το 90%.
Φορντό – Η πιο προστατευμένη υπόγεια εγκατάσταση, βρίσκεται κοντά στην ιερή πόλη Κομ και είναι θαμμένη σε βραχώδες ορεινό σύμπλεγμα. Η ύπαρξή της έγινε γνωστή μέσω πληροφοριών που αποκτήθηκαν από ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες. Οι κύριες αίθουσες της εγκατάστασης εκτιμάται ότι βρίσκονται σε βάθος 80 έως 90 μέτρων κάτω από την επιφάνεια, γεγονός που καθιστά το χτύπημα εξαιρετικά δύσκολο, εκτός αν χρησιμοποιηθούν ειδικές διατρητικές βόμβες, τις οποίες διαθέτουν μόνο οι ΗΠΑ.
Πρόσφατες εκθέσεις του IAEA ανέφεραν αύξηση της παραγωγής εμπλουτισμένου ουρανίου στο 60% στο Φορντό, όπου φιλοξενούνται περίπου 2.700 φυγόκεντροι σωλήνες.
Ισφαχάν – Το ερευνητικό κέντρο πυρηνικής τεχνολογίας του Ιράν, είναι ο μεγαλύτερος πυρηνικός ερευνητικός κόμβος της χώρας. Κατασκευάστηκε με τη βοήθεια της Κίνας και τέθηκε σε λειτουργία το 1984. Στην εγκατάσταση απασχολούνται περίπου 3.000 επιστήμονες και περιλαμβάνει τρεις μικρούς ερευνητικούς αντιδραστήρες, μονάδα μετατροπής ουρανίου, εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικών καυσίμων, εγκαταστάσεις επεξεργασίας ζιρκονίου και διάφορα εξειδικευμένα εργαστήρια.
Το Ισφαχάν θεωρείται σύμφωνα με το NTI, «το επίκεντρο» του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος, κυρίως λόγω της υποδομής έρευνας και ανάπτυξης, παρά του εμπλουτισμού.
