Η Λιβύη, υπό την καθοδήγηση της Τουρκίας, έχει προβεί σε μια νέα κίνηση που αφορά την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας της. Με ρηματική διακοίνωση που κατέθεσε στον ΟΗΕ στις 27 Μαΐου, η Λιβύη δημοσίευσε χάρτη με τα εξωτερικά όρια της υφαλοκρηπίδας της, προσπαθώντας να κατοχυρώσει τα «οφέλη» που προσφέρει η Τουρκία μέσω του Τουρκολιβυκού Μνημονίου, εις βάρος των ελληνικών και αιγυπτιακών δικαιωμάτων.
Αυτή η ενέργεια ακολουθεί τις μονομερείς κινήσεις της Τουρκίας το 2020, που κατέθεσε και εκείνη τα όρια της υφαλοκρηπίδας της, αγνοώντας τα δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Λιβύη χαρακτηρίζει παράνομη την Ελληνοαιγυπτιακή Συμφωνία και την ανακήρυξη της ΑΟΖ από την Ελλάδα στο Ιόνιο, προσπαθώντας να αμφισβητήσει τις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες, ακόμα και σε περιοχές που δεν μπορεί να αμφισβητήσει λόγω γεωγραφικών παραγόντων.
Η Λιβύη υποστηρίζει ότι η μέση γραμμή πρέπει να καθοριστεί μεταξύ των ακτών της και ότι τα νησιά δεν έχουν αυτομάτως πλήρη επήρεια σε θαλάσσιες ζώνες. Επίσης, με τη ρηματική της διακοίνωση, απορρίπτει τις διεκδικήσεις της Ελλάδας και της Αιγύπτου, καθώς και τον Ελληνικό Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό, θεωρώντας ότι παραβιάζουν τις θαλάσσιες δικαιοδοσίες της.
Η Λιβύη ζητάει επίσης να ληφθεί υπόψη η λιβυκή νομοθεσία για τον καθορισμό της μέσης γραμμής και εκφράζει προθυμία για διάλογο, αν και αυτή η προθυμία φαίνεται να είναι υπό όρους που περιλαμβάνουν την αποδοχή του Τουρκολιβυκού Μνημονίου. Παράλληλα, καταγγέλλει τις έρευνες που διεξάγονται στα ελληνικά Οικόπεδα νοτιοανατολικά της Κρήτης και καλεί την Ελλάδα και την Αίγυπτο να ανακαλέσουν τις δραστηριότητες για υδρογονάνθρακες.
Η μονομερής κατάθεση της Λιβύης ανοίγει ένα νέο διπλωματικό μέτωπο για την Ελλάδα, καθώς η Τουρκία και η Λιβύη επιχειρούν να περιορίσουν τη χώρα σε θαλάσσιες ζώνες με ελάχιστη έκταση. Η ανάγκη στενής συνεργασίας με την Αίγυπτο αναδεικνύεται επιτακτική, καθώς η Λιβύη στοχεύει και σε αυτήν.
Μετά τις επαφές του Γιώργου Γεραπετρίτη με τις πλευρές της Λιβύης, διαφαίνονται νέα δεδομένα, υπογραμμίζοντας τη σημασία διατήρησης των διαύλων επικοινωνίας με την Τρίπολη και τη Βεγγάζη.
