«Αν είχε παρέμβει ο φρουρός του Τμήματος, ίσως να ζούσε σήμερα η Κυριακή» κατέθεσε στο ΜΟΔ ο ιατροδικαστής Δημήτρης Γαλεντέρης, τεχνικός σύμβουλος της οικογένειας του θύματος, ο οποίος είπε πως η τελευταία, η «μοιραία μαχαιριά» ήταν η πέμπτη, η οποία προκάλεσε ρήξη φλέβας κοντά στην καρδιά.
Ο μάρτυρας εκτίμησε πως τα τραύματα που προκάλεσε ο 40χρονος στην Κυριακή καταδεικνύουν πως «στόχος του ήταν να πεθάνει». Αντίθετα, την κίνηση του δράστη να τραυματίσει τον λαιμό του, αφού μαχαίρωσε θανάσιμα την Κυριακή, ο κ. Γελεντέρης την χαρακτήρισε αυτοτραυματισμό και όχι απόπειρα αυτοκτονίας του κατηγορούμενου: «Έφερε επιφανειακά δερματικά τραύματα στον τράχηλο» είπε.
Όπως είπε ο μάρτυρας, τα πρώτα τέσσερα χτυπήματα που δέχθηκε η Κυριακή δεν ήταν μοιραία, πλην όμως ήταν «στοχευμένα και δυνατά» εξηγώντας πως «το πρώτο χτύπημα ήταν στην πλευρά της καρδιάς, το τελευταίο προκαλεί τη ρήξη της φλέβας κοντά στην καρδιά, στη βάση της καρδιάς» εκτιμώντας ότι «μπορεί και να ζούσε η Κυριακή αν δεν υπήρχε το τελευταίο χτύπημα. Θεωρώ ότι η Κυριακή δεν θα είχε καταλήξει …» όπως τόνισε.
Συνήγορος υποστήριξης κατηγορίας: Αν είχαμε την έγκαιρη παρέμβαση του φρουρού δηλαδή και μπορούσε να τον αποτρέψει με μια κλοτσιά, θα ζούσε σήμερα η Κυριακή;
Μάρτυρας: Ναι, νομίζω τα πρώτα τραύματα δεν ήταν μοιραία, μόνο η πέμπτη μαχαίρια ήταν… σταμάτησε γιατί άρχισε να αναβλύζει το αίμα.
Ο κ. Γαλεντέρης αμφισβήτησε την διάγνωση διπολικής διαταραχής, τονίζοντας πως ο κατηγορούμενος έχει αρκετές νοσηλείες χωρίς να έχει καταγραφεί μανιακό επεισόδιο. Όπως ανέφερε, επισημαίνοντας ότι δεν είναι ειδικός, ίσως η διπολική διαταραχή καταγράφηκε γιατί μπορεί να «ξεκλειδώνει πεδία φαρμακευτικής αγωγής..» .
Ο ψυχίατρος Δημήτρης Καραΐσκος, που κατέθεσε ως τεχνικός σύμβουλος της μητέρας της Κυριακής, είπε για το ζήτημα του καταλογισμού πως «δεν θεωρώ ότι εκείνη την ώρα έδρασε η νόσος και επηρέασε την πράξη του». Ο μάρτυρας εκτίμησε πως ο δράστης της δολοφονίας δεν βρισκόταν σε μανιακό επεισόδιο όταν επιτέθηκε στο θύμα, τονίζοντας πως δεν γίνεται «για δέκα λεπτά να έχω μανιακό και μετά να κλείνει ο διακόπτης. Χρειάζεται τουλάχιστον μια εβδομάδα… δεν μαζεύεται το μανιακό (εν. επεισόδιο), μπορεί να μας πάρει και μήνες με φάρμακα» .
Ο μάρτυρας συντάχθηκε με την άποψη του κ. Γαλεντέρη ότι για την συνταγογράφηση και για «να μην σε πετάξει έξω το σύστημα και πληρώνεις ο ίδιος» είναι πιθανό «να αναφερθεί μία ασθένεια ώστε να μπορέσουν να δικαιολογηθούν συγκεκριμένα φάρμακα».
Στο δικαστήριο κατέθεσαν συγγενικά πρόσωπα της Κυριακής, μεταξύ των οποίων και θείος της, αστυνομικός.
Ο μάρτυρας, αναφερόμενος στους συναδέλφους του στο Τμήμα Αγίων Αναργύρων, είπε πως «ούτε ένας δεν έκανε το σωστό». Όπως κατέθεσε, «θα μπορούσε μόνο να εξέλθει ένας αστυνομικός και να φωνάξει “ε! τι κάνεις;”. Μια φωνή. Αστυνομικός με στολή! Και μόνο αυτό θα ήταν αποτρεπτικό. Ούτε ένας δεν έκανε το σωστό… θα μπορούσε να τη σώσει ακόμη και από το τηλεφωνικό κέντρο: να της έλεγε “κάτσε εκεί αφού φοβάσαι”. Θα μπορούσε να τη σώσει και από χιλιόμετρα μακριά…».
Στην δική του κατάθεση, άλλος συγγενής του θύματος, ο οποίος έχει κάποια αναπηρία, είπε πως ο 40χρονος θεωρώντας ότι «είχα πάρει σύνταξη αναπηρίας με πλάγιο τρόπο», τον προσέγγισε για «να τον βοηθήσω να “λαδώσει” κάποιον για να πάρει και αυτός σύνταξη. Μου είχε πει μπαινοβγαίνω στα ψυχιατρεία χρόνια… έχω χαρτιά που πιστοποιούν τρέλα… δεν έχω πρόβλημα αλλά το παίζω για να πάρω κάποιο χαρτί» κατέθεσε ο μάρτυρας.
