Πριν από επτά χρόνια, το 2018, ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Βλαντίμιρ Πούτιν είχαν συναντηθεί στη Φινλανδία, προσκεκλημένοι από τον τότε πρόεδρο Σάουλι Νιινίστο. Οι σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας ήταν τεταμένες, κυρίως λόγω της υποψίας ρωσικής παρέμβασης στις εκλογές του 2016 και της κρίσης στην Ουκρανία.
Σύμφωνα με ανάλυση του Guardian, ο Τραμπ αποχώρησε από αυτή τη συνάντηση με αίσθηση σύγχυσης, καθώς δήλωσε ότι δεν πίστευε πως η Ρωσία είχε εμπλακεί στην εκλογική διαδικασία. Οι σύμβουλοί του, ανήσυχοι, ήθελαν να τελειώσει γρήγορα η συνέντευξη Τύπου.
Λίγο πριν από την προγραμματισμένη συνάντηση του Τραμπ και Πούτιν την Παρασκευή στην στρατιωτική βάση Έλμεντορφ της Αλάσκας, το διακύβευμα είναι πιο σοβαρό. Παρά τις προσπάθειες του Λευκού Οίκου να μετριάσει τις προσδοκίες, ο Τραμπ έχει ήδη αναφερθεί σε «ανταλλαγή εδαφών» μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, χωρίς τη συμμετοχή του Ουκρανού ηγέτη.
Είναι λοιπόν δικαιολογημένες οι ανησυχίες των Ευρωπαίων για το ενδεχόμενο ο Τραμπ να μεταφέρει το αφήγημα του Κρεμλίνου στη νέα του συνάντηση;
Ο Πούτιν, όπως αναφέρει ο Guardian, θα προσπαθήσει να επηρεάσει την αντίληψη του Τραμπ σχετικά με τα περιεχόμενα μιας πιθανής ειρηνικής συμφωνίας, ώστε να αποκομίσει το μέγιστο όφελος για το Κρεμλίνο. Κάποιοι αναλυτές κάνουν ήδη παραλληλισμούς με τη συνάντηση του 1945 στη Γιάλτα, όταν οι ΗΠΑ, η Σοβιετική Ένωση και η Βρετανία καθόρισαν τη μοίρα της Ευρώπης χωρίς να λάβουν υπόψη τις χώρες αυτές.
Ο Τραμπ, από την άλλη, δήλωσε ότι θα καταλάβει από τα πρώτα λεπτά αν η συνάντηση θα έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα, και θα προσαρμόσει τη στάση του ανάλογα. Αυτή η κυκλοθυμία στην εξωτερική πολιτική του μπορεί να ευνοεί τους αντιπάλους των ΗΠΑ, ενώ ταυτόχρονα έχει προκαλέσει απογοήτευση στους συμμάχους, όπως ο πρόεδρος της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ, ο οποίος προτιμά να είναι πιο προετοιμασμένος πριν από τις συναντήσεις του με τον Τραμπ.
Ο Πούτιν, πάντως, δεν θα χάσει την ευκαιρία να προσπαθήσει να επηρεάσει τον Τραμπ κατά τη διάρκεια της κατ’ ιδίαν συνάντησής τους, που θα γίνει με τη συμμετοχή μόνο των διερμηνέων τους.
Θα έχει όμως η συνάντηση πρακτικές συνέπειες; Η προϊστορία δείχνει ότι οι συμφωνίες του 2018 δεν υλοποιήθηκαν. Αυτή τη φορά, ωστόσο, το θέμα της Ουκρανίας είναι πιο επιτακτικό και οι συνέπειες μπορεί να είναι σημαντικές.
