Μελέτη: Συνέπειες της Σωματικής Δραστηριότητας στην Υγεία

Μια νέα μελέτη που πραγματοποιήθηκε από το Εργαστήριο Περιβαλλοντικής Φυσιολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας σε συνεργασία με τα Πανεπιστήμια του Πίτσμπουργκ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Οτάβα του Καναδά, ερευνά τις επιπτώσεις της συμμετοχής αλλά και της απότομης διακοπής της χρόνιας σωματικής δραστηριότητας στη μεταβλητότητα του καρδιακού ρυθμού σε νέους και μεσήλικες άνδρες.Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, οι αγύμναστοι μεσήλικες που συμμετείχαν σε προγράμματα δομημένης σωματικής άσκησης για 8 εβδομάδες είχαν αυξημένα επίπεδα ενεργοποίησης του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος στην ηρεμία, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου σε παρόμοιο επίπεδο με τους νέους. Ωστόσο, όταν οι μεσήλικες διέκοψαν απότομα την άσκηση, η καρδιακή τους συχνότητα αυξήθηκε, επαναφέροντας τον κίνδυνο για καρδιαγγειακή νόσο στα αρχικά επίπεδα.Ο διευθυντής του FAME Lab καθηγητής Φυσιολογίας, Ανδρέας Φλουρής, και η ομάδα των ερευνητών που απαρτίζεται από καθηγητές και ειδικούς αναδεικνύουν τη σημασία της συνεχούς σωματικής δραστηριότητας για την καρδιαγγειακή υγεία. Απροσδόκητα γεγονότα, όπως τραυματισμοί ή lockdown κατά τη διάρκεια πανδημιών, μπορεί να οδηγήσουν σε ξαφνική διακοπή της συμμετοχής σε σωματική δραστηριότητα, με αρνητικές συνέπειες για την υγεία.Η μεταβλητότητα του καρδιακού ρυθμού αποτελεί σημαντικό δείκτη της λειτουργίας της καρδιάς, εξαρτώμενος από το αυτόνομο νευρικό σύστημα. Η μείωση της μεταβλητότητας αυτής συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, ενώ η συνεχής σωματική δραστηριότητα αποτελεί κλειδί για τη διατήρηση της υγείας της καρδιάς και των αγγείων.Συνολικά, η μελέτη υπογραμμίζει την ανάγκη για συνεχή σωματική δραστηριότητα και την αποφυγή απότομων διακοπών σε περιόδους κρίσεων, προκειμένου να διατηρηθεί η καρδιαγγειακή υγεία και να μειωθεί ο κίνδυνος για ασθένειες του καρδιαγγειακού συστήματος.