Η πρόσφατη δήλωση του Βολοντίμιρ Ζελένσκι για τη διεξαγωγή εκλογών στην Ουκρανία εντός 60-90 ημερών δεν αποτελεί θεσμική πρωτοβουλία, αλλά μια αναγκαστική κίνηση υψηλού ρίσκου. Αυτή η απόφαση προέρχεται από την πίεση των ΗΠΑ, την εσωτερική φθορά και έναν πόλεμο που έχει εισέλθει σε παρατεταμένο αδιέξοδο. Η πολιτική ηγεμονία του Ζελένσκι αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις, καθώς η κοινωνία φαίνεται να έχει εξαντλήσει τα αποθέματά της και το Κίεβο βρίσκεται μπροστά σε μια κρίσιμη στιγμή.
Σύμφωνα με το ουκρανικό Σύνταγμα, οι εκλογές μπορούν να διεξάγονται μόνο σε συνθήκες ειρήνης και απαγορεύονται κατά τη διάρκεια στρατιωτικού νόμου. Αυτό σημαίνει ότι για να προχωρήσουν οι εκλογές τώρα, απαιτούνται νομικές τροποποιήσεις και πολιτική συναίνεση που δεν φαίνεται να υπάρχει. Το κύριο εμπόδιο είναι ότι η θεσμική σταθερότητα, που είχε ενισχύσει τον Ζελένσκι, δεν αρκεί πια, λόγω της πίεσης από την Ουάσιγκτον και των εσωτερικών συγκρούσεων.
Η αμερικανική κυβέρνηση επιθυμεί εκλογές στην Ουκρανία, όχι τόσο για να ενισχύσει τη χώρα, αλλά για να αποκτήσει έναν συνομιλητή που θα είναι διατεθειμένος να διαπραγματευτεί με τη Ρωσία. Ο Ζελένσκι, δηλώνοντας ότι προτίθεται να προχωρήσει μόνο με διεθνείς εγγυήσεις ασφάλειας, προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, γνωρίζοντας ότι η πρακτική εφαρμογή του σχεδίου του είναι σχεδόν αδύνατη.
Η Ουάσιγκτον φαίνεται να επιθυμεί ταχεία πρόοδο, ενώ το Κίεβο ανταποκρίνεται με μια κίνηση που μοιάζει με αναγκαστική υποχώρηση, προσπαθώντας ταυτόχρονα να παγιδεύσει τους συμμάχους του. Αν οι ΗΠΑ επιθυμούν εκλογές, καλούνται να αναλάβουν και την ασφάλεια τους.
Η εκλογική διαδικασία αυτή δεν θα είναι όπως αυτές του παρελθόντος. Χωρίς οργανωμένες καμπάνιες και δομές, οι υποψήφιοι θα είναι λίγοι αλλά με βαρύτητα. Ο Βαλέρι Ζαλούζνι είναι ο μόνος που μπορεί πραγματικά να προταθεί ως εναλλακτική στο Ζελένσκι, με υψηλή δημοτικότητα και στρατιωτική υποστήριξη. Η είσοδός του στην πολιτική θα μπορούσε να δημιουργήσει έναν νέο πολιτικό χάρτη.
Άλλοι υποψήφιοι όπως ο Ποροσένκο και η Τιμοσένκο παραμένουν στον πολιτικό στίβο αλλά χωρίς δυναμική ανατροπής. Το πρόβλημα για τον Ζελένσκι είναι προφανές: η Ουκρανία δεν αντιμετωπίζει απλώς εκλογές, αλλά μια πιθανή πολιτική αναδιάταξη που μπορεί να οδηγήσει σε ένα νέο καθεστώς με στρατιωτικές προσωπικότητες στην κορυφή.
