Η πρόσφατη αεροπορική επιδρομή του Ισραήλ κατά ηγετικών στελεχών της Χαμάς στη Ντόχα του Κατάρ σηματοδοτεί μια κρίσιμη καμπή στον πόλεμο της Γάζας. Η εν λόγω επίθεση ανατρέπει τις προσπάθειες για συμφωνία εκεχειρίας που υποστηρίζει ο Ντόναλντ Τραμπ, ενώ αναδεικνύει την αποφασιστικότητα του Ισραήλ να πλήξει στόχους σε αραβικές χώρες του Κόλπου, καταρρίπτοντας το ταμπού που υπήρχε γύρω από την επίθεση σε αυτές τις περιοχές.
Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου φαίνεται να έχει πάρει τις αποφάσεις του για να «τελειώσει τη δουλειά» στη Γάζα και δεν πρόκειται να επιτρέψει σε χώρες όπως το Κατάρ, που υποστηρίζει τη Χαμάς, να παρέμβουν. Ο στόχος του είναι να στείλει ένα σαφές μήνυμα ότι δεν θα ανεχθεί καμία παρέμβαση από τον αραβικό κόσμο κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων στη Γάζα.
Η συγκεκριμένη επίθεση στην Ντόχα αποτελεί μια επίδειξη ισχύος, αν και είναι γνωστό ότι οι Καταριανοί είχαν ενημερωθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες πριν την εκδήλωσή της. Παρά τις δικαιολογίες που μπορεί να προσφέρουν οι ισραηλινές αρχές σχετικά με την ενέργεια, η επίθεση αυτή κρίνεται απονομιμοποιημένη, δεδομένου ότι πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια μιας μεσολαβητικής διαδικασίας στο Κατάρ.
Με τον ισραηλινό στρατό να εντείνει τις επιθέσεις στη Γάζα και να απευθύνει τελεσίγραφα πριν από μια προγραμματισμένη επιχείρηση, το Ισραήλ δείχνει την αποφασιστικότητά του να προχωρήσει με το σχέδιο που έχει, ελπίζοντας ότι θα έχει την υποστήριξη του Τραμπ μέχρι την ολοκλήρωσή του.
Παρά τις έντονες αντιδράσεις που προκαλεί η επίθεση στη Ντόχα, το Ισραήλ πιστεύει ότι οι παραδοσιακοί του αντίπαλοι δεν θα ενοχληθούν ιδιαίτερα, καθώς η επίθεση μπορεί να καταδείξει την ευαλωτότητα του Κατάρ. Το Ισραήλ ελπίζει ότι η αμερικανική στήριξη θα εξασφαλίσει την ασφάλειά του, παρά τις ενδοαραβικές αντιπαραθέσεις.
Ωστόσο, αυτή η αντίληψη μπορεί να οδηγήσει το Ισραήλ σε εσφαλμένες εκτιμήσεις, καθώς οι αραβικές χώρες έχουν τα όριά τους και η συνέχιση μιας επιθετικής στρατηγικής μπορεί να ανατρέψει τις ισορροπίες που έχουν διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια στην περιοχή, όπου κεντρικός άξονας παραμένει η δημιουργία ενός Παλαιστινιακού κράτους και η διασφάλιση της ασφάλειας του Ισραήλ.
Η κατάσταση αυτή ενδέχεται να οδηγήσει σε μια βαθιά κρίση, με τον πόλεμο να συνεχίζεται για τρίτο έτος, επηρεάζοντας τη συνοχή της κοινωνίας του Ισραήλ και την οικονομική του βιωσιμότητα, ενώ ταυτόχρονα προκαλεί σημαντική απώλεια διεθνών υποστηρικτών.
