Η πρόσφατη προσβολή του εναέριου χώρου της Πολωνίας από τη Ρωσία με 19 μη επανδρωμένα αεροσκάφη έχει χαρακτηριστεί από πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ως η πιο επιθετική κίνηση της Μόσχας εναντίον μιας χώρας εκτός της σφαίρας επιρροής της, μετά τον αποκλεισμό του Βερολίνου το 1947. Αυτή η ενέργεια αναγκάζει την Πολωνία και τη Βορειοατλαντική Συμμαχία να αναλάβουν αποφασιστική δράση, ενισχύοντας τα επίπεδα συναγερμού στην Ευρώπη, η οποία προετοιμάζεται για πιθανές κλιμακώσεις με τη συγκέντρωση όπλων και στρατευμάτων.
Μετά την αρχική αιφνιδιαστική επίθεση, τα περισσότερα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ εξέφρασαν άμεσα τη στήριξή τους στην Πολωνία. Ο γενικός γραμματέας της Συμμαχίας, Μαρκ Ρούτε, δήλωσε ότι οι σύμμαχοι θα υπερασπιστούν «κάθε σπιθαμή» του πολωνικού εδάφους, ενώ ο Γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, έστειλε τρία μαχητικά Rafale για να ενισχύσουν την αεροπορική άμυνα της χώρας.
Ωστόσο, τα αντιαεροπορικά συστήματα του ΝΑΤΟ και τα σύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη F-16 και F-35, αν και ακριβά, αποδεικνύονται λιγότερο αποτελεσματικά στην αναχαίτιση των ρωσικών drones, τα οποία κατασκευάζονται σε μεγάλες ποσότητες με φθηνά υλικά. Αυτή η κατάσταση αποκαλύπτει τις αδυναμίες της ευρωπαϊκής άμυνας, η οποία παραμένει περισσότερο θεωρητική παρά πρακτική.
Επιπλέον, η «εμπειρία» της Κριμαίας το 2014, όπου η Ρωσία εισέβαλε με ειδικές επιχειρήσεις και χωρίς τακτικό στρατό, ενισχύει τις ανησυχίες για νέες ασύμμετρες απειλές. Οι «ανθρακωρύχοι» από το Ντόνετσκ και το Λουγκάνσκ, που είχαν εμπλακεί τότε, υπενθυμίζουν ότι η κατάσταση μπορεί να γίνει πολύ πιο περίπλοκη αν η Ρωσία επαναλάβει παρόμοιες τακτικές.
Η Πολωνία έχει ήδη ενεργοποιήσει το άρθρο 4 της συνθήκης του ΝΑΤΟ, επισημαίνοντας την κλιμάκωση της ρωσικής επιθετικότητας. Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη πολλά βήματα μέχρι να ενεργοποιηθεί το άρθρο 5, που αφορά τη Συλλογική Άμυνα.
