Μετά από δύο χρόνια αιχμαλωσίας από τη Χαμάς, οι πρόσφατα απελευθερωμένοι όμηροι μοιράστηκαν τις φρικτές και απάνθρωπες συνθήκες που βίωσαν στα υπόγεια τούνελ της Γάζας.
Οι περιγραφές τους αναδεικνύουν την ωμή πραγματικότητα της αιχμαλωσίας, περιλαμβάνοντας απομόνωση, στέρηση τροφής και βασανιστήρια.
Ο Αριέλ Κούνιο κρατούνταν μόνος του, ενώ ο αδελφός του Νταβίντ βρισκόταν με άλλους ομήρους σε διαφορετικά τούνελ. Ο Νταβίντ, χωρίς πρόσβαση σε ειδήσεις, έμαθε για την επιβίωση του δίδυμου αδελφού του Εϊτάν μόνο κατά τη διάρκεια μιας σύντομης συνάντησης.
Οι Γκάλι και Ζιβ Μπέρμαν, αν και κρατούνταν στην ίδια πόλη, ήταν αποκομμένοι από κάθε μορφή επικοινωνίας και δεν γνώριζαν ότι θα επανενώνονταν. Οι απαγωγείς τους τους μιλούσαν στα εβραϊκά, χωρίς να τους δίνουν πληροφορίες.
Ο Ελκάνα Μποχμποτ πέρασε το μεγαλύτερο διάστημα της αιχμαλωσίας του αλυσοδεμένος σε υπόγεια τούνελ, χάνοντας την αίσθηση του χρόνου και του χώρου. Στην επετειακή ημέρα του γάμου του, ζήτησε να κάνει μπάνιο, με τον φρουρό της Χαμάς να αρνείται αρχικά, αλλά τελικά να υποχωρεί.
Ο Ματάν Ανγκρεστ, που υπέστη σοβαρούς τραυματισμούς, έζησε βασανιστήρια και του επιτρεπόταν σπάνια να παρακολουθεί βίντεο από την Πλατεία των Ομήρων, ακούγοντας τα λόγια της οικογένειάς του.
