Η συμφωνία που υπογράφηκε στις 9 Οκτωβρίου ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς θεωρήθηκε από πολλούς ως μια ιστορική αλλαγή πορείας. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, μοιάζει περισσότερο με μια εύθραυστη ανακωχή παρά με μια ουσιαστική ειρηνική λύση. Πρόκειται για ένα διάλειμμα που επιβάλλεται και στις δύο πλευρές, κυρίως για λόγους επιβίωσης και όχι συμφιλίωσης.
Το protothema.gr επισκέφθηκε το Ισραήλ και κατέγραψε την επιστροφή 20 ομήρων που είχαν κρατηθεί για δύο χρόνια από τη Χαμάς, καθώς και τη ζωή στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, με παρουσία σε περιοχές όπως η Ραμάλα, η Νάμπλους και η Τζενίν, όπου οι έποικοι δημιουργούν ένα εκρηκτικό και πιεστικό κλίμα.
Η συμφωνία περιλαμβάνει κατάπαυση πυρός, μερική αποχώρηση ισραηλινών δυνάμεων από τη Λωρίδα της Γάζας, ανταλλαγή κρατουμένων και ανθρωπιστική βοήθεια υπό διεθνή επίβλεψη. Ωστόσο, αποφεύγει να απαντήσει στα κρίσιμα ερωτήματα σχετικά με την κυβερνητική δομή της Γάζας στο μέλλον, όπως ποιος θα αναλάβει την τάξη και τη διαχείριση της βοήθειας.
Η κατάσταση στη Γάζα έχει υποστεί δραματική αλλαγή. Πάνω από το 90% των κτιρίων έχουν υποστεί ζημιές ή έχουν καταστραφεί. Τα νοσοκομεία λειτουργούν με γεννήτριες, το νερό είναι μολυσμένο και σχεδόν 1,8 εκατομμύρια άνθρωποι είναι εκτοπισμένοι. Τα μπάζα και τα χαλάσματα είναι πλέον η νέα κανονικότητα.
Η πιο σοβαρή καταστροφή, ωστόσο, είναι θεσμική. Οι τοπικές αρχές έχουν καταρρεύσει, με τους μηχανισμούς διακυβέρνησης που διατηρούσε η Χαμάς να έχουν διαλυθεί. Στο κενό αυτό εμφανίζονται φατρίες, οικογενειακά δίκτυα και ένοπλες ομάδες που διεκδικούν ρόλο στη νέα εποχή μετά τη Χαμάς.
Στις γειτονιές της Γάζας, οι μάχες συνεχίζονται, με συγκρούσεις που δεν καλύπτονται από τα διεθνή μέσα. Η Χαμάς, αν και αποδεκατισμένη, προσπαθεί να επανεγκαθιδρύσει την κυριαρχία της με μέσα που θυμίζουν εμφύλιο πόλεμο, προσπαθώντας να εμφανιστεί ως ο κυρίαρχος της περιοχής.
Οι φατρίες και οι τοπικοί αρχηγοί αναζητούν τη δύναμη, με τη διανομή βοήθειας και την πρόσβαση σε πόρους να αποτελούν πεδία ελέγχου. Η διεθνής επιτροπή που συμφωνήθηκε προσπαθεί να επιβάλλει κάποια μορφή διοίκησης, αλλά οι συνθήκες στο έδαφος είναι τελείως διαφορετικές, με την έννοια του κράτους να έχει σχεδόν εξαφανιστεί.
Η ανοικοδόμηση της Γάζας θα είναι μια διεθνής πρόκληση, καθώς οι γείτονες και διεθνείς οργανισμοί προσπαθούν να βρουν τρόπους να παρέχουν βοήθεια χωρίς να ενισχύσουν την ανομία που επικρατεί στην περιοχή.
