Στο Ρέθυμνο, φοιτητές αναγκάζονται να διαμένουν σε ξενοδοχεία, ενώ σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, οι συνθήκες είναι εξίσου δύσκολες, καθώς πολλοί μένουν ακόμη και σε σκηνές. Αυτό συμβαίνει λόγω της έλλειψης διαθέσιμων σπιτιών και των απαγορευτικών τιμών. Οικογένειες με δύο παιδιά χρειάζονται τουλάχιστον το 40% του εισοδήματός τους για να εξασφαλίσουν διαμερίσματα μόλις 35 τ.μ.
Στη Λισαβόνα, για παράδειγμα, το ενοίκιο για ένα τέτοιο διαμέρισμα απορροφά ολόκληρο το μισθό ενός νέου, ενώ ακόμη και το Λουξεμβούργο, παρά την ευημερία του, αντιμετωπίζει σοβαρή έλλειψη στέγης, με 40.000 σπίτια να λείπουν και τη διαδικασία κατασκευής τους να είναι δύσκολη, λόγω της ιδιοκτησίας της γης από λίγες οικογένειες.
Η στεγαστική κρίση δεν περιορίζεται μόνο στην Ελλάδα, αλλά επηρεάζει ολόκληρη την Ευρώπη. Οι λύσεις που προτείνονται συζητήθηκαν εκτενώς στην 23η Εβδομάδα Περιφερειών και Πόλεων, που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στις Βρυξέλλες.
Πολλά ακίνητα παραμένουν κλειστά ή χρησιμοποιούνται για βραχυχρόνιες μισθώσεις, δημιουργώντας πίεση στην αγορά. Οι εκπρόσωποι της Αυτοδιοίκησης που συμμετείχαν στη σύνοδο ανέφεραν την ανάγκη για «το δικαίωμα να μένω», τονίζοντας την ανάγκη για αξιοπρεπή στέγαση.
Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, οι τιμές των σπιτιών στην Ε.Ε. αυξήθηκαν κατά 48% και τα ενοίκια κατά 22% μεταξύ 2010 και 2024, ενώ ο πληθωρισμός ανήλθε κατά 36%. Σε χώρες όπως η Εσθονία και η Λιθουανία, οι αυξήσεις στα ενοίκια φτάνουν το 211% και 169% αντίστοιχα. Στην Ελλάδα, το 29% του πληθυσμού δαπανά τουλάχιστον το 40% του εισοδήματός του για στέγαση.
Το 2025, η Αθήνα αναδείχθηκε ως η δεύτερη ακριβότερη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα για την αγορά στέγης, με τις τιμές να είναι ελάχιστα χαμηλότερες από εκείνες του Άμστερνταμ.
Η εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, Μπιάνκα Φαράγκο, επισήμανε ότι το ζήτημα της στέγασης δεν είναι μόνο εθνικό αλλά ευρωπαϊκό, με τη μεσαία τάξη να πλήττεται επίσης. Σημείωσε ότι απαιτούνται 2,3 εκατομμύρια σπίτια στην Ευρώπη, ενώ τα διαθέσιμα είναι μόλις 1,4 εκατομμύρια.
Η στεγαστική κρίση έχει κοινωνικές προεκτάσεις, επηρεάζοντας τη δημογραφία, την εκπαίδευση και την εργασία, καθώς νέα ζευγάρια δυσκολεύονται να δημιουργήσουν οικογένειες και οι φοιτητές να μετακομίσουν για σπουδές.
