Σύμφωνα με άρθρο του πρώην διοικητή των δυνάμεων του ΝΑΤΟ, Τζέιμς Σταυρίδη, η ειρηνευτική συμφωνία για την Ουκρανία θα πρέπει να αντλεί διδάγματα από την περίπτωση του Κοσόβου. Για την επίτευξη μιας βιώσιμης ειρήνης, υπογραμμίζει την ανάγκη για εγγυήσεις ασφαλείας που θα καλύπτουν τη θάλασσα, τον αέρα, την ξηρά και τον κυβερνοχώρο.
Ένα από τα πρώτα βήματα για τη διασφάλιση της ασφάλειας της Ουκρανίας είναι η προστασία των εμπορικών οδών μέσω της Μαύρης Θάλασσας. Ο Σταυρίδης επισημαίνει ότι η Ουκρανία πρέπει να έχει εγγυήσεις ότι ο ρωσικός στόλος δεν θα εμποδίζει τις εξαγωγές της, ειδικά για αγροτικά προϊόντα και ποτάσα, καθώς η χώρα εξαρτάται από το λιμάνι της Οδησσού.
Η πρόταση περιλαμβάνει τη μόνιμη παρουσία δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην περιοχή, με ναυτική δύναμη που θα περιλαμβάνει αντιτορπιλικά, ναρκαλιευτικά και αεροσκάφη μακράς εμβέλειας, όπως το P-8 Poseidon. Αυτή η δύναμη θα μπορούσε να δρα από ναυτικές βάσεις στη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και την Τουρκία, διασφαλίζοντας τις εξαγωγές της Ουκρανίας.
Στον αέρα, η επιβολή απαγόρευσης πτήσεων πάνω από την Ουκρανία θα ήταν μια κομβική στρατηγική κίνηση. Με τη στήριξη των συμμάχων και την άφιξη των F-16, η Ουκρανία θα μπορούσε να συνεργαστεί με τις αεροπορικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ για την εφαρμογή αυτής της απαγόρευσης.
Η βάση του ΝΑΤΟ στο Ράμσταϊν της Γερμανίας θα μπορούσε να λειτουργήσει ως κέντρο διοίκησης, με μαχητικά και αεροσκάφη AWACS για τον έλεγχο του εναέριου χώρου.
Όσον αφορά την ξηρά, οι εγγυήσεις απαιτούν πολιτική διαχείριση, καθώς είναι πιθανό η Μόσχα να αντιταχθεί σε οποιαδήποτε στρατιωτική αποστολή του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Ωστόσο, η παρουσία τουλάχιστον 10.000 στρατιωτών από χώρες του ΝΑΤΟ, κυρίως από τις παραμεθόριες χώρες, θα μπορούσε να είναι αναγκαία.
Τέλος, ο Σταυρίδης προτείνει την ενίσχυση της κυβερνοάμυνας της Ουκρανίας με τη βοήθεια αμερικανικής στρατιωτικής δύναμης από την US Cyber Command. Παρόλο που η Ουκρανία έχει επιδείξει αμυντικές ικανότητες στον κυβερνοπόλεμο, η επιπλέον βοήθεια θα μπορούσε να ενισχύσει την ασφάλεια της χώρας από ρωσικές κυβερνοεπιθέσεις και να εξασφαλίσει τη συνδεσιμότητά της με το Διάστημα μέσω συστημάτων όπως το Starlink.
Με τις εγγυήσεις αυτές για τη θάλασσα, τον αέρα, την ξηρά και τον κυβερνοχώρο, η Ουκρανία θα μπορούσε να εξετάσει μια συμφωνία «γη αντί ειρήνης». Παρά την αντίσταση που προκαλεί η προοπτική διατήρησης εδάφους υπό ρωσικό έλεγχο, οι εξελίξεις στο πεδίο της μάχης προδιαγράφουν ότι αυτό το αποτέλεσμα είναι αναπόφευκτο. Η μόνη ρεαλιστική πορεία για τη Δύση είναι να διαπραγματευτεί ουσιαστικές εγγυήσεις που θα διασφαλίσουν τη μακροχρόνια ασφάλεια και ευημερία της Ουκρανίας.
