Η υδρολογική περίοδος που διανύουμε αυτή τη στιγμή καταγράφεται ως το δεύτερο σημαντικότερο επεισόδιο ξηρασίας των τελευταίων δεκαετιών, σύμφωνα με το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, με κύρια αναφορά την περίοδο 1988-1994.
Η Αττική βιώνει μια δραματική μείωση στις εισροές στους ταμιευτήρες, οι οποίοι αδειάζουν σταθερά, και τα αποθέματα νερού υποχωρούν σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα. Αυτή η κατάσταση δημιουργεί την πιο δύσκολη εικόνα που έχει αντιμετωπίσει το υδροδοτικό σύστημα της Αθήνας εδώ και πάνω από τριάντα χρόνια.
Δεν πρόκειται απλώς για μια παροδική μείωση αλλά για μια παρατεταμένη περίοδο ανομβρίας, όπου κάθε σταγόνα νερού αποκτά ιδιαίτερη αξία και η διαχείριση των διαθέσιμων πόρων γίνεται ζήτημα επιβίωσης. Σύμφωνα με το διαχειριστικό σχέδιο που εκπονήθηκε για την υδρολογική περίοδο 2025-2026, η κρίση δεν προκύπτει από υπερκατανάλωση αλλά από σοβαρή έλλειψη νερού.
Οι δείκτες είναι ανησυχητικοί, με τους ταμιευτήρες να βρίσκονται κάτω από το 30% της χωρητικότητάς τους, ενώ ο Βοιωτικός Κηφισός έχει καταγράψει πέντε συνεχόμενα χρόνια κάτω από τον μέσο όρο. Οι απώλειες στο δίκτυο υπερβαίνουν το 12%, αδυνατώντας να συγκρατήσουν ποσότητες που σε κανονικές συνθήκες θα ήταν επαρκείς.
Η Αθήνα δεν απειλείται άμεσα με λειψυδρία, αλλά η αδράνεια μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές συνέπειες. Η κήρυξη της Αττικής, καθώς και της περιοχής του Μεγανησίου στη Λευκάδα, σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης δεν είναι απλή συμβολική κίνηση, αλλά επιτακτική ανάγκη για την αντιμετώπιση των περιορισμένων αποθεμάτων νερού και την υλοποίηση αναγκαίων έργων υποδομής.
Αυτή η κήρυξη επιτρέπει στο κράτος, τους δήμους και την ΕΥΔΑΠ να παρακάμψουν τις χρονοβόρες διαδικασίες δημοπράτησης και να προχωρήσουν σε έργα υδροδότησης πιο γρήγορα. Σε κανονικές συνθήκες, τα μεγάλα έργα απαιτούν ανοιχτούς διαγωνισμούς και πολλές εγκρίσεις, μια διαδικασία που μπορεί να διαρκέσει χρόνια.
Με την ενεργοποίηση του μηχανισμού έκτακτης ανάγκης, διευκολύνονται οι διαδικασίες και επιταχύνεται η εκτέλεση των έργων. Οι άδειες και οι εγκρίσεις μπορούν να ολοκληρώνονται σε μήνες, με στόχο την άμεση υδροδοτική ασφάλεια. Αυτό είναι κρίσιμο σε περιόδους όπου η καθυστέρηση μπορεί να μετατρέψει την πίεση σε έλλειψη νερού.
Η κήρυξη μιας περιοχής σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης δεν λύνει το πρόβλημα της λειψυδρίας, αλλά επιταχύνει τις διαδικασίες και επιτρέπει στο κράτος να προλάβει καταστάσεις κρίσης.
